Κώστας Ρίζος: «Στο σπίτι μας υπάρχει Νίκος Ρίζος, ο γιος μου» - Οι τελευταίες στιγμές του πατέρα του
Ο Κώστας Ρίζος είναι ο μοναδικός γιος του αείμνηστου Νίκου Ρίζου, του σπουδαίου «κοντού» της ελληνικής κινηματογραφικής σκηνής, από τον γάμο του με την ηθοποιό Έλσα Ρίζου.
Παρόλο που κληρονόμησε ένα σπουδαίο καλλιτεχνικό έργο, επέλεξε μια ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κρατώντας χαμηλό προφίλ.
Έλσα Ρίζου: 25 χρόνια εξαφανισμένη η σύζυγος του Νίκου Ρίζου - Πώς είναι σήμερα στα 92 της χρόνια
Πριν λίγα χρόνια, ο Κώστας Ρίζος είχε παραχωρήσει συνέντευξη στην Espresso, όπου μεταξύ άλλων είχε μιλήσει για την απώλεια του πατέρα του:
“Καταρχάς στο σπίτι μας υπάρχει Νίκος Ρίζος, είναι ο γιος μου. Άρα ως όνομα δεν μου λείπει. Μου λείπει όμως η παρουσία του πατέρα μου, μου λείπουν το χιούμορ του, οι αγκαλιές του, τα αστεία μας. Ως πατέρας ο Νίκος ήταν άψογος σε όλα του. Ο,τι καλύτερο μπορούσε να μου δώσει μού το έδωσε. Ως ηθοποιός ήταν μοναδικός, όπως λένε όλοι, και λείπει από το θέατρο”
Αναφερόμενος στις ώρες πριν το τραγικό γεγονός, είπε:
“Μια μαύρη μέρα για την οικογένειά μας. Ήταν Τρίτη 20 Απριλίου. Το πρωί, προτού πάω στη δουλειά, ένιωσε μια αδιαθεσία. Μου λέει «Κώστα, παιδί μου, δεν νιώθω καλά σήμερα». Δεν κατάλαβα ότι ήταν κάτι σοβαρό. Του λέω «μπαμπά, πήγαινε κάνε γενικές εξετάσεις και θα έρθω εγώ το μεσημέρι να δούμε τι συμβαίνει””.
Και συμπλήρωσε:
“Το μεσημέρι με παίρνει τηλέφωνο η μαμά μου και μου λέει «Κώστα, πηγαίνουμε τον μπαμπά σου στο νοσοκομείο». Ήταν όμως αργά! Δεν πρόλαβε να φτάσει στο «Αλεξάνδρα», ξεψύχησε στον δρόμο από οξύ πνευμονικό οίδημα. Θυμάμαι είχε ήδη κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Περοκέ, στην παράσταση «Καλομελέτα και έρχεται», και έλεγε συνέχεια πόσο πολύ του άρεσε και γελούσε με τον Βουτσά και τον Ψάλτη που έπαιζαν μαζί. Μέχρι τελευταία στιγμή ήταν μάχιμος” είχε τονίσει ο Κώστας Ρίζος,.
Κλείνοντας, είχε περιγράψει την επιθυμία του πατέρα του για την τελευταία του στιγμή:
“Ο μπαμπάς μου ήθελε να πεθάνει μάχιμος και το έκανε πράξη. Του το έλεγε συνέχεια ο Ορέστης Μακρής, που έπαιζαν μαζί στην αρχή της καριέρας του, το ’53‑’54. ‘Βλάχο, πάνω στη σκηνή θα πεθάνεις εσύ με τέτοιο ταλέντο’. Όπως και έγινε”.
Διαβάστε επίσης:
