Η Μαρία Παπαλεοντίου στο gossip-tv: Από το «Να η Ευκαιρία» στο “Coucou!” & από Σαββόπουλο σε Τσακνή!
Η Μαρία Παπαλεοντίου μόνο τυχαία παρουσία στη μουσική σκηνή δεν είναι αφού από νωρίς πλάι σε κορυφαίους δημιουργούς όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Διονύσης Τσακνής και ο Πέτρος Δουρδουμπάκης, μέχρι τη σύμπραξή της με τον MC Yinka, η πορεία της χαρακτηρίζεται από ποιοτικές συνεργασίες και συνειδητές επιλογές.
Με σπουδές στην πολιτική και νομική επιστήμη, αλλά και ενεργή δράση σε καίρια κοινωνικά ζητήματα, η Μαρία συνδυάζει την τέχνη με τη σκέψη και τον ακτιβισμό.
H ιστορική συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη στον Φρέντυ Γερμανό και στην εκπομπή «Αλάτι και πιπέρι»
Μιλήσαμε μαζί της για όλα: τις μουσικές της αναζητήσεις, τη μητρότητα, το #MeToo, τη Eurovision, αλλά και το νέο της EP «COUCOU!» που φέρνει μια δροσερή, παριζιάνικη αύρα στην καρδιά του καλοκαιριού.
Οι πολλές και διαφορετικές συνεργασίες (Διονύσης Σαββόπουλος, Διονύσης Τσακνής, Πέτρος Δουρδουμπάκης, Μακρινά Ξαδέρφια κ.ά.) ήταν ένα «πείραμα» για να καταλήξεις στο είδος που θέλεις να ερμηνεύεις;
Ήταν —θα έλεγα— ευτυχείς συγκυρίες. Συνεργασίες που μου προτάθηκαν και, με έναν σχεδόν μαγικό τρόπο, η μία έφερνε την άλλη. Μέσα από αυτές άρχισα να κατανοώ βαθύτερα το καλό ελληνικό τραγούδι. Ερχόμουν αρχικά σε επαφή με το ρεπερτόριο κάθε καλλιτέχνη, και στη συνέχεια, μέσα από την προσωπική μας σχέση, διαμορφωνόμουν κι εγώ — ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος. Δεν έχω καταλήξει σε ένα αυστηρό ρεπερτοριακό ύφος. Επιλέγω τραγούδια με βάση την αισθητική μου και ερμηνεύω ό,τι μιλά στην ψυχή μου.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον MC Yinka στο «Μες στο Πλήθος»; Το θεωρείς αντιπροσωπευτικό σου;
Η γνωριμία μας έγινε μέσω ενός κοινού φίλου μουσικού. Ψάχναμε έναν ράπερ να συμμετάσχει στο κομμάτι και όταν προτάθηκε το όνομα του MC Yinka, ήξερα αμέσως ότι ήταν η σωστή επιλογή. Είναι καλλιτέχνης που αγαπά αυτά τα «παντρέματα» με world και ethnic ήχους και δίνει πάντα βάρος στους στίχους του. Είμαι βαθιά ευγνώμων για την ενέργεια που κατέθεσε τόσο στο τραγούδι όσο και στο video clip.
Το «Μες στο Πλήθος» με τις Balkan και ethnic αναφορές του, είναι ένα κομμάτι με το οποίο νιώθω ταύτιση. Όπως είπα όμως, κανένα τραγούδι –και ταυτόχρονα όλα– μπορεί να με εκφράζει, αν περάσει το φίλτρο της αισθητικής μου.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να συμμετάσχεις στη Eurovision; Ποια η γνώμη σου για τη φετινή συμμετοχή της Klavdia;
Δεν το έχω επιδιώξει ποτέ και δεν νομίζω ότι θα το κάνω. Η φετινή συμμετοχή της Κλαυδίας με συγκίνησε. Πιστεύω πως η φωνή της έχει μεγάλες δυνατότητες, και ελπίζω να συνεχίσει να μας χαρίζει τέτοιες δυνατές ερμηνείες.
Κίνημα #MeToo και βία κατά των γυναικών. Έχεις βιώσει ποτέ τέτοια εμπειρία;
Αισθάνομαι τυχερή. Πάντα απολάμβανα μια προστασία από τους άνδρες συναδέλφους μου. Ελάχιστες φορές χρειάστηκε να υπερασπιστώ τον εαυτό μου απέναντι σε απρεπείς ή υποτιμητικές συμπεριφορές. Όμως το φαινόμενο είναι υπαρκτό και βαθιά τραυματικό.
Η τοξική αρρενωπότητα κυριαρχεί στο διαδίκτυο, παράγοντας γενιές ανδρών που αναπαράγουν μισογυνισμό, σεξισμό και πατριαρχικά στερεότυπα. Είναι χρέος όλων μας να σταθούμε απέναντι σε αυτό — γιατί μόνο ο αλληλοσεβασμός και η κατανόηση μπορούν να γεννήσουν υγιείς κοινωνίες.
Με τόσα talent shows και μεγάλο ανταγωνισμό, τι πιστεύεις ότι κάνει έναν καλλιτέχνη να ξεχωρίζει; Θα συμμετείχες σε τέτοιο show;
Έχω συμμετάσχει, χρόνια πριν, στο «Να η Ευκαιρία», όταν ήμουν ακόμη φοιτήτρια. Δεν θα πήγαινα όμως ποτέ σε reality — δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου αυτή η υπερέκθεση. Για μένα, το να ξεχωρίσει κάποιος εξαρτάται κυρίως από δύο πράγματα: πρώτον, την πρόθεση — που οφείλει να είναι καθαρή. Αν τραγουδάς για φήμη, χρήμα ή virality, η πρόθεση θολώνει και η τέχνη χάνει την αυθεντικότητά της. Και δεύτερον, από το προσωπικό αποτύπωμα. Ένας καλλιτέχνης με πλούσιο εσωτερικό κόσμο και ξεκάθαρο μήνυμα έχει περισσότερες πιθανότητες να ακουστεί, ειδικά μέσα σε αυτόν τον ωκεανό πληροφορίας.
Είσαι μητέρα δύο παιδιών. Πώς ισορροπείται η μητρότητα με την καλλιτεχνική δημιουργία;
Έκανα μια παύση δέκα ετών για να αφοσιωθώ στην οικογένειά μου — κάτι που δεν μετανιώνω. Είχα την ευκαιρία να ζήσω το μεγάλωμα των παιδιών μου και να είμαι παρούσα στις πιο καθοριστικές στιγμές τους. Η μητρότητα με άλλαξε· με μετέφερε από το «εγώ» στο «εμείς». Τώρα που έχουν μεγαλώσει (ο μεγάλος είναι στο Λύκειο, ο μικρός τελειώνει το Δημοτικό), έχουν αποκτήσει μεγαλύτερη αυτονομία και αυτό μου επιτρέπει να επανέλθω πιο δυναμικά στη μουσική.
Έχεις ένα «βαρύ» βιογραφικό με σπουδές στην πολιτική, νομική, coaching. Πώς συνδυάζονται όλα αυτά με το τραγούδι;
Δεν διαχωρίζω την αγάπη μου για τη γνώση από την ανάγκη μου για έκφραση. Πάντα ήμουν «διχασμένη» ανάμεσα στην ακαδημαϊκή αναζήτηση και την τέχνη, μέχρι που κατάλαβα ότι όλα καταλήγουν στο ίδιο πηγάδι: την ερμηνεία.
Ό,τι με εξελίσσει, με βοηθά και στην τέχνη. Η κατανόηση του κόσμου και των ανθρώπων, η προσπάθεια να εξηγήσεις το "γιατί", προσθέτει βάθος στην ερμηνεία σου. Όπως λέω συχνά: όλα είναι ερμηνεία.
Είσαι ενεργή στο Δίκτυο Προσφυγικού/Μεταναστευτικού της Διεθνούς Αμνηστίας. Ποιες είναι οι πρόσφατες δράσεις σας;
Ο ακτιβισμός προέκυψε με αφορμή τη γενοκτονία που εκτυλίσσεται στη Γάζα. Είναι τρομακτικό το πόσο εύκολα ξεχνά η ανθρωπότητα το «ποτέ ξανά» — κι όμως, βλέπουμε ένα εφιάλτη να ξεδιπλώνεται μπροστά μας σε πραγματικό χρόνο.
Αυτή η εμπειρία μου προσφέρει την ανακούφιση του ανήκειν, της κοινότητας. Το δίκτυο αυτή την περίοδο βρίσκεται σε παύση, αλλά από τον Σεπτέμβρη επιστρέφουμε δυναμικά.
Το “COUCOU” είναι το νέο σου EP και έχει εντυπωσιακό εικαστικό. Τι συμβολίζει για σένα;
Είμαι πολύ χαρούμενη για το εξώφυλλο του Rayve (Παναγιώτη Γαρδικιώτη) — αποτύπωσε ακριβώς αυτό που είχα στο μυαλό μου. Το Coucou! είναι το πρώτο EP της ομάδας μας. Περιλαμβάνει τρία τραγούδια με πιο ανάλαφρο, ρετρό και τζαζέ χαρακτήρα. Αγαπώ τη γαλλική γλώσσα και κουλτούρα — και αυτό το project φέρνει έναν αέρα «παριζιάνικο» στο ελληνικό καλοκαίρι. Κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες από την Panik Oxygen.
Συνοπτικά...
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1982, μεγάλωσα στην Κρήτη καιεπέστρεψα στην Αθήνα ως φοιτήτρια του τμήματος Πολιτικήςεπιστήμης και Δημόσιας διοίκησης της Νομικής Σχολής τουΠανεπιστημίου Αθηνών.
Αποφοίτησα το 2004 ενώ ένα χρόνο πριν είχε ξεκινήσει ηεπαγγελματική μου ενασχόληση με το τραγούδι σε μια μουσικήσκηνή των Εξαρχείων (η Σκιά του Φεγγαριού) μαζί με τονΠέτρο Δουρδουμπάκη. Η συνεργασία αυτή με τον Πέτροσυνεχίστηκε και δισκογραφικά με ένα ντουέτο ("Μπόρα") πουείπαμε παρέα στο δίσκο του "Τυφλές ελπίδες".
Στη μουσική σκηνή αυτή γνωρίστηκα αργότερα με τον leaderτου συγκροτήματος "Μακρινά Ξαδέρφια" του οποίου έγιναμέλος. Υπέγραψα το πρώτο μου δισκογραφικό συμβόλαιο με τονπαραγωγό Άγγελο Σφακιανάκη και συμμετείχα με 6 τραγούδιαστο δεύτερο δίσκο των παιδιών "Περιμένοντας το θείο".Στη συνέχεια εμφανίστηκα στο πλάι του Διονύση Σαββόπουλουσε παραστάσεις στο Ηρώδειο και κάποιες έξτρα συναυλίες στηνυπόλοιπη Ελλάδα.
Ακολούθησε συνεργασία με το Μιχάλη Τζουγανάκη όπουπεριοδεύσαμε ένα καλοκαίρι σε όλη την Κρήτη και μετά αποαυτό άρχισε η θητεία μου στο λαικό και ρεμπέτικο τραγούδιαφού υπήρξα για ένα διάστημα συνεργάτιδα του ρεμπέτηΓιώργου Τζώρτζη (οπου αργοτερα μας συντρόφευσε κι οΘοδωρής Παπαδόπουλος απο την "οπισθοδρομική κομπανία").
Η επόμενη συνεργασία στη σκηνή αλλά και δισκογραφικά ήτανμε το Διονύση Τσακνή. Συμμετείχα με τέσσερα τραγούδια σε στίχους και μουσική δική του στον δίσκο του "Τι γυρεύεις στον ύπνο μου πατέρα".
Μετά ήρθε η συνεργασία με το Χρήστο Νικολόπουλο και την Κωνσταντίνα. Περιοδεύσαμε ένα καλοκαίρι την Ελλάδα μεσυναυλίες.
Η επόμενη συνεργασία που τη θυμάμαι και με περισσή αγάπηήταν αυτή με τον Ορφέα Περίδη και τον αείμνηστο ΜανώληΡασούλη... Ημαστε συνεργάτες για τρεις σεζόν (ενάμισηχρόνο). Μετά από ένα μικρό διάλειμμα προέκυψαν οι "Ετσι οιμέρες περνούν" ενα νεανικό project με το Δημήτρη Καρρά, τον Φώτη Ανδρικοπουλο και τους Αντιπερα Οχθη. Μαζί ηχογραφήσαμε κι ένα τραγούδι, το "Διακοπές στην Αλίμου".
Δισκογραφικά έχω στο ενεργητικό μου (εκτός από τα παραπάνω) ένα δίσκο με 12 πρωτότυπα τραγούδια σε στίχους και μουσική Γιάννου Αιόλου (Amorosa) καθώς και πάρα πολλές συμμετοχές σε δίσκους φίλων ("Τύψεις" του Δημήτρη Καρρά,"φως" του Κωνσταντίνου Πλούσιου και άλλες).
Μετά από μια μεγάλη παύση δεκαετίας όπου επέλεξα να σταματήσω την επαγγελματική μου δραστηριότητα και να αφοσιωθώ στην ανατροφή των δύο μου παιδιών, επιστρέφω στα μουσικά πράγματα με το single “Βράχος” απο τη Minos EMI η οποία εξέδωσε ακόμη το τραγούδι μου με τη συμμετοχή του Πάνου Μουζουράκη “Σκέρτσο”.
Το τελευταίο κατάφερε να μπει στη λίστα του media inspector, να είναι πάνω απο μήνα στο top 5 του ραδιοφώνου του Ελληνικού και να έχει σχεδόν 500.000 προβολές στο YouTube.
Ακολούθησε η κυκλοφορία της “Κορνίζας” πάλι απο τη Minos EMI η οποία και μπήκε λίγο μετά την κυκλοφορία της στη λίστα Equal του Spotify.
Στη συνέχεια κυκλοφόρησε απο την panic oxygen το τραγούδι “Χανουμάκια” το οποίο κατάφερε να γίνει viral στο tik Tok με το hashtag xanoumakia να αγγίζει τις 300.000.
Διαβάστε επίσης:
