Η χήρα του Τώνη Βαβάτσικου ξεσπά: «Αυτοί σκότωσαν τον άντρα μου»

Ο Τώνυ Βαβάτσικος, ο γνωστός τραγουδοποιός, που το 1974 κατέκτησε το Α' Βραβείο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το αξέχαστο «Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας», πέθανε αβοήθητος στις 28 Ιουλίου του 2008 περιμένοντας ιατρική υποστήριξη για εννιά ώρες, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις της συζύγου του στο Κέντρο Υγείας Ζαγοράς. Η Εβελίνα Βαβάτσικου κυνήγησε τους υπαιτίους. Πέντε χρόνια αργότερα, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου καταδίκασε τον πρώην διευθυντή του Κέντρου Υγείας Ζαγοράς για ανθρωποκτονία , απαλλάσσοντας τον οδηγό του ασθενοφόρου και τον αγροτικό γιατρό που εξέτασε τον 78χρονο τραγουδιστή.
«Ο Τώνης μού έδωσε τη δύναμη να κάνω αυτό τον αγώνα. Θέλω μέσα από τον θάνατο του άντρα μου να σωθούν και άλλες ψυχές, οι άνθρωποι να πάρουν δύναμη και να πολεμήσουν το άδικο» λέει στην Espresso! Όπως τονίζει, εκείνη την νύχτα τον άντρα της επισκέφθηκε στο σπίτι τους στον Αϊ-Γιάννη Πηλίου αγροτικός γιατρός του Κέντρου Υγείας Ζαγοράς, συνοδευόμενος από τον οδηγό ασθενοφόρου.
Τον εξέτασε, συνομίλησε τηλεφωνικά με τον διευθυντή του Κέντρου Υγείας και με φίλο γιατρό του τραγουδιστή, που γνώριζε το ιστορικό του, ωστόσο δεν διέγνωσε κάτι ανησυχητικό και έφυγε. «Η κατάσταση του Τώνη όμως επιδεινωνόταν συνεχώς. Ξανατηλεφώνησα στο Κέντρο Υγείας. Μου ζήτησαν να ηρεμήσω. Τους ξαναπήρα μετά από λίγο. "Βάλτε του λίγο βαμβακάκι με αλατόνερο στο στόμα και όλα θα περάσουν" μου τόνισαν. Στο τρίτο τηλεφώνημα μου είπαν: "Τι θα γίνει, κυρία Βαβάτσικου, με εσάς θα ασχολούμαστε;" Τελικά στις 6.25 το πρωί, μετά από εννιά εφιαλτικές ώρες, αναγκάστηκα να καλέσω το ΕΚΑΒ. Το ασθενοφόρο ήρθε χωρίς τραυματιοφορέα και διασώστη. Ηταν μόνο ένας αγροτικός γιατρός και ένας οδηγός που πονούσε η μέση του και δεν μπορούσε να μεταφέρει τον Τώνη. Ετσι μεταφέρθηκε στο ασθενοφόρο σαν τσουβάλι, στα χέρια γειτόνων. Του έβαλαν οξυγόνο για να αναπνέει, όμως έσπασε και προσπαθούσαν να την κολλήσουν με... λευκοπλάστ. Εμεινε τελικά χωρίς οξυγόνο και πριν φτάσει στο νοσοκομείο απεβίωσε».
Και τονίζει: .«Η ζωή ενός ανθρώπου στοιχίζει δεκαοκτώ μήνες με αναστολή. Όμως όλοι κρινόμαστε από τον μεγάλο δικαστή που είναι ο Θεός»!