Βασίλης Μπισμπίκης: «Με την κρίση έχουμε γίνει πιο εγωιστές»

Ανάλογα έπραξε φέτος με την παράσταση «Άνθρωποι και ποντίκια», που θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της σεζόν. Ο ίδιος αποκαλύπτει τον ρόλο της φιλίας στη ζωή του και πότε απογοητεύεται με τον εαυτό του.

Περιμένατε όλη αυτή τη μεγάλη επιτυχία που σημειώνει η παράσταση «Άνθρωποι και ποντίκια» του Τζον Στάιν-μπεκ στον Τεχνοχώρο Cartel;

Το Cartel είναι ένας χώρος που δουλεύουμε τα τελευταία έξι χρόνια και έχει στηθεί σιγά σιγά. Δεν έχουμε φύγει από τους στόχους μας και προσπαθήσαμε να φτιάξουμε την ταυτότητα του με έργα κλασικού ρεπερτορίου, τα οποία χρησιμοποιούμε σαν όχημα για να μιλήσουμε για τα κοινωνικά και πολιτικά που συμβαίνουν στην εποχή μας. Η δουλειά, λοιπόν, που κάναμε αυτά τα χρόνια απέδωσε καρπούς από πέρυσι με τον «Άρη» που ερμήνευσε ο Τάσος Σωτηράκης -σημείωσε μεγάλη επιτυχία- και συνεχίστηκε, φέτος, με το «Άνθρωποι και ποντίκια», που από τις 22 Νοεμβρίου μέχρι και τις 16 Ιουνίου είναι sould out! Σίγουρα, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο σε αυτόν τον χώρο που είναι απομακρυσμένος, μέσα σε μία βιομηχανική γειτονία. Ο κόσμος έχει αφουγκραστεί την ιστορία και νιώθει ότι γίνεται κάτι καλό».

Τι λειτούργησε υπέρ του έργου;

«Η αλήθεια που έχει σχηματιστεί στην παράσταση και ο τρόπος με τον οποίο έχουμε δουλέψει όλη η ομάδα. Το ακραία ρεαλιστικό, που κάνει τον θεατή να νιώθει ότι βλέπει κινηματογράφο ή μια πραγματικότητα. Κι όλο αυτό είναι μία ολοκληρωμένη πρόταση, οπότε πιστεύω ότι έχει παίξει ρόλο σε αυτή την επιτυχία».

Αισθάνεστε δικαιωμένος για την επιλογή σας, βλέποντας τις αντιδράσεις του κοινού;

«Σε αυτή την παράσταση έχουμε ακραίες αντιδράσεις από τους θεατές, και είναι κάτι που δεν το έχω 6α να συμβαίνει στο θέατρο: ούτε ως θεατής ούτε ως ηθοποιός πάνω στη σκηνή. Στο τέλος της κάθε παράστασης, οι θεατές χειροκροτούν τρεις-τέσσερις φορές, τελειώνουν, και κάθονται για 3-4 λεπτά στις θέσεις τους χωρίς να κάνουν την παραμικρή κίνηση να πάρουν το πανωφόρι τους ή να σηκωθούν. Σαν να θέλουν να επεξεργαστούν αυτό που έχουν δει».

Το ανέβασμα του έργου είναι γροθιά στο στομάχι...

«Είναι μία σκληρή και, ταυτόχρονα, ευαίσθητη παράσταση, θα γελάσεις, θα συγκινηθείς, αλλά, ναι, θα σε πιάσει και το στομάχι σου. Είναι ένα έργο-γροθιά. Αυτός ήταν, άλλωστε, ο στόχος μας. Θέλαμε να σοκαριστεί το κοινό γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να μετατοπίσουμε κάτι μέσα στον θεατή».

Πιστεύετε ότι υπάρχουν ακόμα αληθινές φιλίες;

«Πιστεύω πολύ στη φιλία, και γι' αυτό έκανα το συγκεκριμένο έργο. Για εμένα η φιλία είναι μία πολύ υψηλή αξία. Σίγουρα υπάρχουν φιλίες από τις οποίες απογοητευόμαστε, χαλάνε και συμβαίνουν διάφορα πράγματα. Προσωπικά έχω αδελφικούς φίλους πολλά χρόνια, αλλά ποτέ δεν έχει προδώσει ο ένας τον άλλον».

Οι άνθρωποι, στην ανάγκη τους να επιβιώσουν, χάνουν άλλες πιο σημαντικές αξίες;

«Προφανώς, και αυτό το βλέπουμε γύρω μας. Με την κρίση οι άνθρωποι έχουμε γίνει πιο εγωιστές και κοιτάζουμε την πάρτη μας, πώς θα επιβιώσουμε κ.ο.κ. Εγώ ήλπιζα ότι θα υπάρχει αλληλεγγύη και οι αξίες θα έβγαιναν προς τα έξω».

Πιάσατε τον εαυτό σας να εγκλωβίζεται σε κουτάκια;

«Ναι, μου συμβαίνει συνέχεια να μπαίνω σε μικρά ή μεγάλα κουτάκια, ταμπέλες, και σε πεποιθήσεις σχετικά με τη ζωή μου. Βέβαια, προσπαθώ να μην τα έχω όλα αυτά, γιατί όσες φορές εγκλωβίζομαι κάνω λάθος. Μπαίνοντας σ' αυτή τη διαδικασία, κόβεις ένα μεγάλο κομμάτι της δημιουργικότητας σου.

Πώς διαχειρίζεστε αυτή την κατάσταση;

«Απογοητεύομαι όποτε προσπαθώ να βάλω ταμπέλες στον εαυτό μου. Ωστόσο, λάθη κάνουμε και θα κάνουμε συνέχεια. Συνήθως, γλιστράς μέσα σε αυτή την κατάσταση χωρίς να το καταλάβεις. Ακόμα και τώρα, που κάνουμε αυτή τη δουλειά με τον ακραίο ρεαλισμό, για μένα είναι μία λειτουργική ανάγκη. Ομως, σε ένα άλλο έργο, μπορεί να σου έρθει κάποια άλλη φόρμα. Δεν πρέπει να πεις ότι «εγώ τώρα κάνω ακραίο ρεαλισμό». Ακόμα κι αν έχεις προαποφασίσει, πρέπει να έχεις την εξυπνάδα να πεις «αυτό είναι καλύτερο από αυτό που έχω σκεφτεί».

Τελικά, ο άνθρωπος είναι μια απειλή ή ελπίδα;

«Και τα δύο ταυτόχρονα. Βλέπουμε ανθρώπους που καταστρέφουν τον πλανήτη, έχουν μέσα τους βία, εξουσία, χρήμα. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν οι άνθρωποι που δημιουργούν και παλεύουν για την ανθρωπότητα, το καλό κ.ο.κ. Το καλό και το κακό πάντα συγκρούονται», λέει στο my tv.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 2 PHOTOS