Ολυμπία Δουκάκη: « Καθώς μεγάλωνα, φοβόμουν συνεχώς πως δεν ανήκα κάπου»

«Πάρα πολύ. Δεν μιλάς απλώς σε ένα κοινό, αλλά μιλάς προς το κοινό. Τουλάχιστον εγώ αυτό κάνω. Προσπαθώ να τους «τραβήξω» μαζί μου. Η Ρόουζ χρειάζεται το κοινό της. Χρειάζεται πραγματικά, κάποιον να την ακούσει, να είναι μάρτυρας του τι περνάει»
Όσο για τα κοινά στοιχεία με τον χαρακτήρα λέει:
«Υποθέτω πως μετά από 67 σελίδες, σίγουρα βρίσκεις κάποια κοινά στοιχεία. Κυρίως όμως, το αίσθημα του να μην ανήκεις κάπου, το οποίο είχε σε ολόκληρη τη ζωή της. Ίσως όμως να υπάρχει μια ελευθερία σε αυτό το αίσθημα. Καθώς μεγάλωνα, φοβόμουν συνεχώς πως δεν ανήκα κάπου. Είτε ως Aμερικανίδα, είτε ως Eλληνίδα, πάντα ήμουν σε κάποιο «άλλο» μέρος. Αυτό το αισθάνθηκα και στο θέατρο. Αντί να προσπαθώ να ανήκω και να χτυπάω πόρτες, αποφάσισα να ξεκινήσω το δικό μου θέατρο».
Πηγή: Down Town