Αλεξίου – Τσανακλίδου: Η ηλικία και ο χρόνος που περνά!

Δυο από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες της Ελλάδας, η Τάνια Τσανακλίδου και η Χαρούλα Αλεξίου απαντούν: «Αυτό είναι ένα θέμα που με απασχολεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Όταν πρωτοέπαθα την κρίση της ηλικίας και μου έφυγε η γη κάτω από τα πόδια, το πρώτο πράγμα που με πλήγωσε ήταν η παρηκμασμένη μου εικόνα, την οποία δεν μπορούσα ούτε να την υποστηρίξω πια, ούτε να την ανεχθώ. Άρχισα μετά όμως να σκέπτομαι. Έβγαλα ένα πόδι μου έξω από την πραγματικότητα μου και άρχισα να με παρατηρώ και έβλεπα ότι αυτά που έχω κερδίσει συν τω χρόνω είναι ισοδύναμα με τις απώλειες που είχα. Μετά άρχισα πάλι να υποπτεύομαι τον εαυτό μου, λέγοντας ότι «όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια»... Αλλά δεν είναι έτσι τελικά. Τώρα έχω μέσα μου μία γαλήνη που μου είναι πολύτιμη, γιατί αυτή η γαλήνη με βοηθάει να συμφιλιωθώ με τον πιο μεγάλο μας φόβο που είναι ο θάνατος, τον οποίον όταν συνειδητοποίησα για πρώτη φορά στη ζωή μου λιποθύμησα...», λέει στο Έθνος η Τάνια Τσανακλίδου ενώ η Χαρούλα Αλεξίου συμπληρώνει: «Το πρόβλημα μου είναι ότι υπάρχουν στιγμές στην καθημερινότητα μου, που αισθάνομαι πολύ νέα και λέω: «Μήπως είμαι ένα τερατάκι;». Γιατί δεν είμαι πια νέα, αλλά νιώθω νέα... Ακούω καμιά φορά τη φωνή μου να μιλάει στους άλλους και ακούω μια δεκαεξάχρονη... Με ξαφνιάζω πολύ. Λέω, αυτό δεν είναι κανονικό, γιατί δεν είσαι 16 χρονών, είσαι 60 και βάλε... Παρόλο που το έχω φιλοσοφήσει, που διαβάζω συνέχεια για τη ζωή και τον θάνατο, δεν θέλω να έρθει αυτή η στιγμή, δεν θέλω να πιστέψω ότι θα πεθάνω, δεν μου αρέσει... Δεν θα πεθάνω ποτέ, Θανάση Λάλα! Υπάρχουν δάσκαλοι της ζωής; Μαθαίνουμε;».