Μιμή Ντενίση: «Έχω δεχτεί ανελέητο πόλεμο»

Ενώ ανέβαζες υπερπαραγωγές που «σάρωσαν», από τη «Θεοδώρα», την «Μπουμπουλίνα» και την «Αννα Καρένινα» μέχρι το έργο «Ο βασιλιάς κι εγώ» και το «Βίκτωρ-Βικτώρια», τελευταία δεν έκανες τέτοια.

«Παρότι αγαπώ τις υπερπαραγωγές, δεν μπορούσα να κάνω ένα τέτοιο «άνοιγμα» σε τόσο χαλεπούς και δύσκολους καιρούς... Χρειαζόταν κάποιος να πιστέψει πολύ στο όραμά μου, όπως πίστεψε το Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, αλλιώς το έργο μου «Σμύρνη μου αγαπημένη» θα έμενε στο συρτάρι... Στο πλαίσιο των σημαντικότατων στόχων του να διατηρήσει ζωντανή την ιστορική μνήμη και την παράδοση, δίνει σάρκα και οστά σε μια δυνατή παραγωγή για τη Σμύρνη, με ζωντανή μουσική, πλούσια σκηνικά και κοστούμια εποχής, αλλά και αυθεντικό κινηματογραφικό υλικό απ' τη θρυλική πόλη. Πρόκειται για μια πολυπρόσωπη παραγωγή, που φτιάχνεται με προσοχή, μεράκι και ευθύνη».

Μίλησέ μου για την ιστορία του έργου σου, Μιμή...

«Το κείμενο περιγράφει, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας, την ανεπανάληπτη ζωή της κοσμοπολίτισσας πρωτεύουσας της Ιωνίας από την εποχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι το τέλος της πόλης. Η πολιτισμική κοινωνία της Σμύρνης με τους Λεβαντίνους, Αρμένηδες, Τούρκους και Ρωμιούς, ο μαγικός τρόπος ζωής, η κουζίνα και η μουσική που συνδυάζουν αρμονικά τα στοιχεία όλων των εθνοτήτων, αλλά και οι κρυφές δυσαρμονίες τους, περνούν μέσα από τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων. Και φυσικά, πίσω απ' αυτές αποτυπώνονται η πολιτική ιστορία, τα αντικρουόμενα συμφέροντα και οι πολιτικές βλέψεις που οδήγησαν στην καταστροφή της περίφημης πόλης... Στο νέο μου αυτό «στοίχημα» είναι δίπλα μου με όλο τους το «είναι» εξαιρετικοί συντελεστές, όπως ο Γιώργος Πάτσας που υπογράφει τα σκηνικά-κοστούμια, ο Ανδρέας Κατσιγιάννης που έχει γράψει τη μουσική και τα τραγούδια που... ντύνουν την παράσταση, τα οποία παίζονται ζωντανά από την περίφημη Εστουδιαντίνα, με τη σύμπραξη του Μπάμπη Τσέρτου και της Σοφίας Μέρμηγκα... Στη γερή ομάδα μας είναι και ο Γιώργος Βολιώτης που είχε την επεξεργασία του οπτικού υλικού, η Μάρω Μαρμαρινού που κάνει τις χορογραφίες και ο Αλέκος Αναστασίου στους φωτισμούς...»

Είμαι σίγουρος ότι περιμένεις γερά «πυρά» πάλι!

«Δουλεύω πολύ σκληρά για την παράσταση αυτή, από την έρευνα, τη συγγραφή, τη σκηνοθεσία και τον απαιτητικό ρόλο που παίζω, που δεν μπορώ να χάνω χρόνο με κάποιους που με περιμένουν... ήδη στη γωνία ή ετοιμάζουν τα «πυρά» τους, στα οποία είμαι συνηθισμένη! Ένιωσα τόσο ευτυχής ανακαλύπτοντας πράγματα για τη Σμύρνη -σαν να ήμουν στον Τάφο της Αμφίπολης που κάθε τόσο αποκαλύπτει νέους θησαυρούς-, που δεν θα χάσω χρόνο με τους μικροπρεπείς και τους «γνωστούς άγνωστους» οι οποίοι ενοχλούνται από το ότι υπάρχω και μόνο... Ειλικρινά, βαριέμαι πολύ».

Έχεις δεχτεί όντως εξαιρετικά σκληρό πόλεμο...

«Ανελέητο πόλεμο. Όχι από τους σημαντικούς, οι οποίοι ήταν πάντα στο πλάι μου, όπως ο Βολανάκης, ο Βουτσινάς, ο Γεωργουσόπουλος, ο Παπαμιχαήλ, ο Βουτσάς, η Δουκάκη... Από αυτούς που δεν είχαν ποτέ θεατρική ή άλλη ουσιαστική οντότητα είχα. Κάτι ηθοποιούς που δεν είναι ηθοποιοί ή κάτι... νούμερα που είναι σε πάνελ και χωρίς θεατρική γνώση λένε «έλα, μωρέ, ποια είναι η Ντενίση;».

Πηγή: Real