Διονύσης Σαββόπουλος: «Τα "εκμεταλλεύτηκα" τα εγγόνια μου, ως ακροατήριο, για να λέω ιστορίες»

«Τα "εκμεταλλεύτηκα" τα εγγόνια μου, ως ακροατήριο, για να λέω ιστορίες... Εκείνα τα κακόμοιρα ήταν αθώα... Περάσαμε πολύ καλά μ' αυτές τις ιστορίες, αλλά μεγαλώσανε πια... Και παίρνουν πληροφορίες για τη ζωή και τον κόσμο από το σχολείο, τους συμμαθητές, τους φίλους τους, πάνε στα πάρτι, στα παιχνίδια τους, παίζουν ποδόσφαιρο, μπάσκετ, δεν χρειάζονται πια παραμύθια, θέλω να πω... Αυτό με στενοχωρεί λιγάκι, αλλά τι να κάνουμε...», λέει στο Symbol και συνεχίζει: «Αυτό συνέβαινε πάντα. Και μικρός που ήμουν... Φαίνεται είχε γούστο το πώς τα 'λεγα, γιατί κάθονταν και μ' άκουγαν. Και οι συνομήλικοι μου και οι μεγαλύτεροι. Κι εγώ απ' αυτό το κόλλησα. Και δημιουργήθηκε και μία σχετική φιλαρέσκεια. Την πρώτη φορά που κατάφερα να ψελλίσω μία ιστορία είδα ότι έκανε εντύπωση, οπότε καμάρωσα πάρα πολύ. Την άλλη μέρα πάω καταχαρούμενος στη μαμά μου, έτοιμος να της πω ένα περιστατικό και μου λέει, καλά, εντάξει, κάτσε να φας, δεν μου έδωσε σημασία... Πικράθηκα. Έκτοτε ψάχνω ανθρώπους για να τους λέω κάτι...».