Ελένη Βιτάλη: «Δεν θέλω να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από το τραγούδι»

«Είμαι από τους ευλογημένους ανθρώπους που συναναστρέφονται πολύ με τη μουσική. Η μουσική κάνει καλό σε όλο τον κόσμο. Είναι σημαντικό πράγμα ο ήχος. Βλέπεις τους ανθρώπους που δεν μπορούν να κοιμηθούν, και ανάμεσα τους και εγώ, πολλές φορές να βάζουν ωτοασπίδες. Δεν έχεις την ίδια ποιότητα ύπνου. Ξεκινάμε από τον θόρυβο και φτάνουμε στον ήχο. Όταν ο ήχος δεν είναι θόρυβος και είναι μουσική και μάλιστα καλή, τότε ο άνθρωπος έχει υγεία, γίνεται καλύτερα. Είμαι λοιπόν ευλογημένη που οι συνθήκες τα φέρανε έτσι ώστε το αντικείμενο της εργασίας μου να είναι η μουσική! Δεν θέλω να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από το τραγούδι. Θα μπορούσα να είχα μείνει στο χωριό της γιαγιάς μου από την πλευρά της μητέρας μου, το Αιγίνιο Πιερίας, και να ζήσω μια χωριάτικη ζωή και το εννοώ κυριολεκτικά και όχι υποτιμητικά. Να μυρίζω καθαρό αέρα, να έχω αγελάδες όπως η γιαγιά μου, και που όταν τις έβλεπα μικρή μου φαίνονταν τεράστιες... είχε ακόμα κοτέτσι, στάνη. Θα είχα παντρευτεί στο χωριό. Σίγουρα θα ήμουν πετυχημένη νοικοκυρά. Δεν θα ήμουν κουτσομπόλα και θα μπορούσα να τα βγάλω πέρα. Η γιαγιά μου βρέθηκε στο χωριό στην κατοχή με δύο παιδιά, τη μητέρα μου και τον αδελφό της, εκεί ξαναπαντρεύτηκε έναν άνδρα που είχε άλλα τέσσερα παιδιά και μετέπειτα απέκτησε άλλα δύο. Έζησε, τόσα χρόνια χωρίς να τσακωθούν μεταξύ τους. Εγώ πήγαινα τα καλοκαίρια και όλο αυτό μου έκανε καλό στη ζωή μου. Βλέπεις τις δυσκολίες και εκτιμάς αυτές τις σοφές γυναίκες. 'Ετσι υπάρχει μία δεύτερη πατρίδα για μένα μετά την Αθήνα, το μεγάλο χωριό όπως τη λένε. Από την άλλη, όμως, θα μου έλειπε ένα μεγάλο κομμάτι. Αυτό σκέφτομαι που λέει στο τραγούδι «μια ζωή μέσα στους δρόμους και στις νύχτες» η Χαρούλα και έρχεται και με γλυκαίνει. Η Γλυκερία μου έχει πει το εξής: «Κάτι δίνεις, κάτι παίρνεις σε αυτή τη ζωή»! Αυτό είναι μεγάλη κουβέντα, δεν μπορείς να μη δώσεις τίποτα» τόνισε στο Καρφί.