Μαριάννα Τόλη: «Νοσταλγώ το παρελθόν, γιατί η κάθε μας μέρα ήταν σαν να τη ζούσαμε για πρώτη φορά»

«Παρ' όλη την αγάπη που έχω στα παιδιά, αποφάσισα να κάνω μόνο ένα παιδί, γιατί αυτό το δώρο ήρθε αργά στη ζωή μου. Ο γιος μου τώρα είναι 21 ετών. Πολύ με ρωτούν αν είναι καλλιτέχνης. Είναι αμαρτία να επεμβαίνεις στις επιθυμίες των άλλων κι έτσι δεν έκανα τίποτα για να ακολουθήσει τα χνάρια μου. Έμαθε μουσική, κιθάρα, αλλά δεν του αρέσουν τα φώτα και για αυτό δεν επεμβαίνω. Προσπαθώ, γενικότερα, να μην επεμβαίνω στις επιθυμίες των άλλων. Και να ήθελα, δύσκολα αλλάζεις σε κάποιον την πορεία που θέλει να χαράξει»

Όσο για το αν ζητά τη γνώμη του γιου της;
«Ασφαλώς και τη ζητάω. Από μικρός ήταν ώριμο και σοφό παιδί. Τώρα που μεγάλωσε δεν εκφράζεται τόσο. Τα παιδιά είναι σοφά όταν γεννιούνται, τα ξέρουν όλα, μετά αρχίζουν και... πέφτουν σε μια λήθη. Δυστυχώς, το Ίντερνετ δεν βοηθάει τα παιδιά μας να μάθουν τον εαυτό τους και το διπλανό τους. Στην εποχή μας, κάναμε πραγματικές ανθρώπινες και φιλικές σχέσεις. Δεν ξέραμε κάτι άλλο.

Τελευταία, έχω μία τρομερή νοσταλγία για το παρελθόν και το λέω με συγκίνηση. Παρόλο που δεν βυθίζομαι σ' αυτό, καθώς το τώρα έχει σημασία, δεν μπορώ να κρύψω ότι η εποχή που μεγάλωσα ήταν υπέροχη, επειδή δεν είχαμε διαφθαρεί. Βία δεν υπήρχε, κι αν υπήρχε, δεν τη μαθαίναμε. Ήταν σημαντικό να φλερτάρεις, να πιάνεις το χέρι ενός ανθρώπου, να είσαι μέσα στην οικογένεια, να νιώθεις ένα φίλο. Αυτά λείπουν από τα νέα παιδιά. Νοσταλγώ το παρελθόν, γιατί η κάθε μας μέρα ήταν σαν να τη ζούσαμε για πρώτη φορά. Είμαστε οι εξερευνητές της ίδιας μας της ζωής», λέει η ίδια στο περιοδικό Λοιπόν.