Ελένη Κρίτα: «Η εφηβεία μου ήταν λίγο δύσκολη»

Η ηθοποιός σε πρόσφατη συνέντευξή της έκανε… ταξίδι στο παρελθόν και αναφέρθηκε στα παιδικά της χρόνια αλλά και στην απόφαση που πήρε να γίνει ηθοποιός όταν βρισκόταν στο Πανεπιστήμιο.

Τι θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια;

«Παιχνίδια στην Αλωπεκίας, που τότε ήταν ένας πολύ ήσυχος δρόμος. Περνούσε ένα αυτοκίνητο ανά δύο ώρες και λέγαμε μεταξύ μας: «Παιδιά, λίγο στην άκρη να περάσει...» Παίζαμε στον δρόμο μπροστά από το σπίτι. Μετά σχολείο, στο Γαλλικό Ινστιτούτο...»

Μεγαλωμένη με γαλλικά και πιάνο δηλαδή;

«Ναι, με γαλλικά και πιάνο, αν και το πιάνο... δεν μου φτούρησε και πολύ, είναι η αλήθεια. Ξεκίνησα γιατί μου άρεσε πολύ η μουσική και νόμιζα ότι θα αρχίσω να παίζω με το που θα το έβλεπα. Ομως δεν άρχισα να παίζω με το που το είδα. Είχε πολύ βαρετές ασκήσεις. Βαριόμουν πολύ και έπειτα από τρία χρόνια υποχώρησε η μητέρα μου, και μου είπε: «Καλά, αφού δεν αντέχεις, σταμάτα».

Ενώ τα γαλλικά;

«Τα γαλλικά και τα αγγλικά πιο μετά. Ηταν απαραίτητες οι ξένες γλώσσες. Ξεκίνησα γαλλικά γιατί το ήθελε η μάνα μου, διότι εκείνη την εποχή είχαν αρχίσει τα αγγλικά να γίνονται βασική γλώσσα. Η μάνα μου, όμως, είχε τελειώσει γαλλικό σχολείο, στις καλόγριες της Νάξου, και θεωρούσε ότι έπρεπε από τεσσάρων χρόνων ν' αρχίσουμε τα γαλλικά, να είναι δηλαδή η πρώτη γλώσσα. Εκεί δεν υπήρχε «δεν μου αρέσει και σταματάω». Γιατί και εκεί κάποια στιγμή δεν μου άρεσε... Σε ό,τι αφορά μαθήματα ήταν πολύ αυστηρή. Στην ηλικία των 10 είχα την ξαφνική απώλεια του μπαμπά μου από ανακοπή καρδιάς. Τον καληνυχτίσαμε το βράδυ και το πρωί δεν υπήρχε... Δύσκολο για ένα παιδί...».

Η εφηβεία σας πώς ήταν;

«Η εφηβεία λίγο δύσκολη. Οχι για τα σημερινά δεδομένα που τα παιδιά το σκάνε από το σπίτι, δύσκολη για τα δεδομένα της εποχής. Ημουν αντιδραστική. Επαναστάτρια! Ηθελα να είμαι ελεύθερη. Η μητέρα μου δεν ήταν καθόλου αυτής της άποψης».

Η μαμά σας, απ' ό,τι κατάλαβα, ήταν λίγο comme il faut...

«Ηταν πολύ συντηρητική και δυναμικός άνθρωπος. Γυναίκα της αστικής τάξης. Ηταν comme il faut, αλλά αυταρχική και εγώ είχα έντονη προσωπικότητα. Ετσι κοντραριστήκαμε στην εφηβεία».

Την απόφαση να ασχοληθείτε με την υποκριτική πότε την πήρατε;

«Αυτό κι αν ήταν για τη μαμά μου! Στο πανεπιστήμιο. Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να της το πω τότε», λέει στην Espresso.