Aποστολία Ζώη: «Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που θα πουν κάτι για εσένα» (Photos)
Τα χρόνια πέρασαν, η Αποστολία Ζώη έγραψε τη δική της πορεία στο τραγούδι, ωστόσο πρόσφατα της δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθεί επαγγελματικά με το θέατρο, και μάλιστα σε δύο παραστάσεις.
Φοβήθηκε άραγε τα σχόλια ανθρώπων του χώρου;
«Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που θα πουν κάτι για εσένα. Αν μπεις σε αυτή τη διαδικασία, σε πιάνει τρέλα. Πηγαίνοντας στο Ζητείται Ψεύτης δεν με ενδιέφερε καθόλου τι θα πει ο οποιοσδήποτε. Το μόνο που ήθελα ήταν η ερμηνεία μου να περάσει στο κοινό. Ουσιαστικά ένιωθα ότι ήθελα να ξαναμπώ στο σχολείο και να ζήσω νέες εμπειρίες από την αρχή. Αυτή η συνεργασία μου έδωσε τα κατάλληλα εφόδια και με εξέλιξε σε πολλά επίπεδα. Για εμένα το Ζητείται Ψεύτης ήταν σαν μια μεγάλη οικογένεια.
Αυτό συνεχίστηκε και στην παράσταση Toc Toc. Από τις δύο συνεργασίες που είχα, μεγαλύτερο ρίσκο είχε πέρσι το Τοc Τοc γιατί ήταν καθαρά αυστηρή πρόζα, δεν υπήρχε ούτε μια νότα να τραγουδήσω. Ήταν μια απαιτητική παράσταση. Ευτυχώς, για να γυρίσω στην ερώτηση σου, δεν ασχολήθηκα με το τι θα γραφτεί και το τι θα ειπωθεί. Η θετικότητα και τα σχόλια που πήρα για τις δυο μου αυτές εμφανίσεις ήταν συγκινητικά».
Η Αποστολία είναι μια γνήσια Αιγοκερίνα, που λατρεύει τη δουλειά, δεν εφησυχάζει και θέλει όλη της η ζωή να είναι τακτοποιημένη σε κουτάκια. Τις φορές που αυτά τα κουτάκια μπερδεύτηκαν, η ίδια επέλεξε να πάρει χρόνο, να αποστασιοποιηθεί από την καθημερινότητα της και να τα βάλει εκ νέου σε σειρά. Μία από αυτές τις στιγμές ήταν όταν στο πικ της καριέρας της, το 2009, πήρε την απόφαση να κάνει μια επαγγελματική παύση. «Είναι αναγκαίο για τον καλλιτέχνη. Απλά κατά τη γνώμη μου οι περισσότεροι επιλέγουν να μην το κάνουν από φόβο. Μπορεί να χρειάζεσαι κάποιους μήνες, μπορεί κάποια χρόνια.
Το θέμα είναι αν έχεις τη δύναμη και το θάρρος να το κάνεις. Προσωπικά έφτασε κάποια στιγμή που σκέφτηκα ότι δεν προσφέρω καλλιτεχνικά αυτό που ήθελα. Είχε αρχίσει να παραμορφώνεται ο τρόπος που έκανα αυτή τη δουλειά και ο λόγος που στην έκανα. Επέλεξα το συγκεκριμένο επάγγελμα γιατί σε κάνει να μοιράζεσαι με τον κόσμο τις χαρούμενες στιγμές και αυτό είναι ευλογία. Όταν φτάσεις στο σημείο να το κάνεις μηχανικά, καλύτερα να μην το κάνεις καθόλου. Αισθάνθηκα λοιπόν ότι το έκανα μόνο και μόνο επειδή είχα μια ανοδική πορεία.
Αυτή η ανοδική πορεία κάποια στιγμή μπορεί να γίνει δέσμια στο μυαλό σου και, αν την ακολουθήσεις, μπορεί να χάσεις την μπάλα. Ένιωσα λοιπόν ότι πήγα να χάσω την μπάλα και σταμάτησα. Είπα ότι θα σταματήσω για ένα χρόνο και τελικά σταμάτησα για τέσσερα. Δεν ήταν μια απόφαση που σχετιζόταν με το αν θα πάω για καφέ ή όχι. Ήταν μια απόφαση ζωής. Στο μυαλό μου ήταν ξεκάθαρο ότι υπάρχει πιθανότητα να μη γυρίσω. Εκεί όμως σκέφτηκα πως ό,τι κι αν γίνει θα βρω κάτι να κάνω», είπε στο People.
Η Αποστολία επέστρεψε και για το κοινό που την ακολουθεί ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα.