Αλέκος Συσσοβίτης: «Δεν κοιτάμε το διπλανό μας, κοιτάμε το συμφέρον μας»

Ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε επίσης στο αν είναι πολιτικοποιημένος και αν θα ήθελε να μην υπήρχε το χρήμα.

Πες μου λίγα πράγματα για το ρόλο σου.

Σε αυτό το έργο υπάρχει μια αντιπαλότητα μεταξύ της εξουσίας και του Προμηθέα. Ο Προμηθέας αντιπροσωπεύει τη δημοκρατία που έρχεται πλέον στα πράγματα ενάντια σε μια τυραννία του παρελθόντος. Εγώ, ο Ωκεανός δηλαδή, ως εκπρόσωπος της παλιάς γενιάς, έρχομαι συμβιβαστικά να προτείνω στον Προμηθέα μια μέση λύση: Να μην έχει τόσο ακραία συμπεριφορά ως εκπρόσωπος μιας νέας εξουσίας η οποία είναι άπειρη και θέλει να επιβάλλει μια νέα τάξη πραγμάτων. Η πολιτική θέση είναι πολύ έντονη στο έργο και οι πολιτικές αναλύσεις είναι μεγάλες. Παρ' όλα αυτά, αν υπάρχει μια πρόταση προς τον Προμηθέα από τον Ωκεανό είναι το «μέτρον άριστον» - κάτι που εμένα με ακολουθεί στη ζωή και γενικά τα προτείνω.

Είσαι πολιτικοποιημένος;

Στην πράξη, όχι. Δεν παίρνω θέση μέσω κόμματος ούτε βγαίνω δημοσίως να υποστηρίξω κάποιο κόμμα. Υπαρξιακά με απασχολεί. Ποια είναι η πορεία μας και ποιο είναι το ιδανικό μοντέλο πολιτικής. Δεν πιστεύω βέβαια ότι υπάρχει ιδανικό μοντέλο, γιατί δεν είναι πλασμένος έτσι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι κοινός θνητός, ταγμένος να περάσει από αυτή τη ζωή με τα ελαττώματα του, άρα δεν νομίζω ότι μπορεί να βρει την απόλυτη λύση, γιατί ενώ είναι μονάδα επικαλείται τη συλλογικότητα. Η ανθρωπότητα έχει περάσει από διάφορα πολιτικά μοντέλα, τα οποία στο βάθος του χρόνου, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν ευδοκίμησαν. Τώρα ζούμε εποχές που το χρήμα είναι κυρίαρχο με οποιοδήποτε αντίκτυπο.

Θα ήθελες να μην υπήρχε το χρήμα;

Δεν έχει σημασία αν το μοντέλο λέγεται χρήμα ή κάτι άλλο. Είναι μια βαθύτερη ανάγκη της ατομικής κυριαρχίας. Θέλουμε να σώσουμε τον κώλο μας και δεν κοιτάμε τους πολλούς. Αυτή τη στιγμή, η τεχνολογία και η προσπάθεια όλων είναι να ταξιδέψουμε σε άλλον πλανήτη, ενώ τα δύο τρίτα του πληθυσμού της Γης ζούνε στον Τρίτο Κόσμο, στη φτώχεια και στην πείνα. Δεν κοιτάμε το διπλανό μας, κοιτάμε το συμφέρον μας. Είμαστε ατομικιστές. Επικαλούμαστε τη δημοκρατία, αλλά δεν είμαστε δημοκρατικοί.

Πηγή Down Town