Δήμος Αναστασιάδης: «Όταν ήμουν μικρός είχα αφίσα στο δωμάτιο μου την Ελένη Μενεγάκη»

Ο αγαπημένος τραγουδιστής ανέφερε επίσης που μεγάλωσε και τι αφίσες είχε στο δωμάτιο του όταν ήταν μικρός.

Πού μεγάλωσες;

Στην Κατερίνη, στο κέντρο της πόλης. Είμαι ο μικρότερος από τα δύο μου αδέλφια – επίσης αγόρια. Όλοι αγαπούσαμε τη μουσική. Το χόμπι μας ήταν να πηγαίνουμε στο δισκοπωλείο και να διαλέγουμε βινύλια για να τα ακούσουμε στο σπίτι. Επίσης, στο σχολείο είχα μια μπάντα, τους Δύτες του Χρόνου, και παίζαμε κυρίως ροκ. Ξύλινα Σπαθιά, Διάφανα Κρίνα, Nirvana, Παύλο Σιδηρόπουλο και διάφορα τέτοια τραγούδια.

Είχες το όνειρο να γίνεις ροκ σταρ;

Ναι, το είχα! Με θυμάμαι δηλαδή να βλέπω τα βιντεοκλίπ του ΜΤV από την τηλεόραση που είχαν οι γονείς μου στο υπνοδωμάτιό τους, να ανεβαίνω πάνω στο κρεβάτι με την ηλεκτρική κιθάρα και να φαντασιώνομαι ότι παίζω και τραγουδάω μπροστά σε κοινό.

Τι αφίσες είχες στο δωμάτιό σου;

Το δωμάτιό μου ήταν λίγο περίεργο επειδή άκουγα από ροκ και παραδοσιακά μέχρι κλασική μουσική. Η κλασική μουσική προέκυψε λόγω του ότι ξεκίνησα 4 χρόνων να μαθαίνω πιάνο στο ωδείο. Συνεπώς, ως παιδί είχα αφίσα από τους Nirvana και τον Μάικλ Τζάκσον μέχρι τον Βασίλη Τσιτσάνη και την Ελένη Μενεγάκη.

Η Ελένη Μενεγάκη το ξέρει αυτό;

Δεν έχει τύχει να πάω ποτέ καλεσμένος για να της το πω!

Και πώς προέκυψε το τραγούδι;

Όλα ξεκίνησαν από τη γιαγιά και τον παππού μου. Είχαν και οι δύο πολύ καλή φωνή και τραγουδούσαν πολύ ωραία. Όχι επαγγελματικά, για την παρέα τραγουδούσαν σε γιορτές και γλέντια, κάθε φορά που μαζευόμασταν όλοι μαζί.

Αυτοί οι δύο άνθρωποι με επηρέασαν πάρα πολύ και στα παραδοσιακά ακούσματα που έχω, τα δημοτικά τραγούδια και τα θρακιώτικα. Ξεκίνησα γιατί ήθελα να τραγουδήσει η γιαγιά μου έναν αμανέ και την έβαλα να ηχογραφήσουμε μαζί ένα δημοτικό τραγούδι, που το ονομάσαμε Α, από το όνομα του παππού μου –Αντώνης–, γιατί τη στιγμή που το δημιουργούσαμε έφυγε από τη ζωή.

Όταν τελικά βγήκε αυτό το κομμάτι, το έζησα μόνος μου. Η γιαγιά μου είχε πάθει στο μεταξύ γεροντική άνοια και δεν θυμόταν τίποτα…

Είναι ένα κομμάτι που θα πεις στα live σου;

Είναι ένα πολύ θλιβερό τραγούδι που αναφέρεται στη ζωή του παππού μου, οπότε αποφεύγω να το λέω γιατί με βάζει και μένα σε μια διαδικασία συγκίνησης. Νομίζω ότι θα το τραγουδήσω μόνο σε κάποια πολύ ιδιαίτερη στιγμή και συνθήκη. Εκεί, ναι!

Πηγή:ΟΚ