Κωνσταντίνος Καζάκος: Η ανάρτησή του για τα 30 χρόνια από τον θάνατο της μητέρας του, Τζένης Καρέζη!
Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο της Τζένης Καρέζη και ο γιος της, Κώνσταντίνος Καζάκος θυμάται με θλίψη την ημέρα εκείνη, που η μητέρα του έφυγε από την ζωή.
Στις 26 Ιουλίου 1992 έφυγε από τη ζωή χάνοντας τη μάχη με την επάρατη νόσο η μεγάλη σταρ του ελληνικού κινηματογράφου, βυθίζοντας σε θλίψη την οικογένειά της, το κοινό της, αλλά και πληθώρα συνεδέλφων της, που την εκτιμούσαν ιδιαίτερα για όλα εκείνα που είχε προσφέρει στον ελληνικό κινηματογράφο.
Την Τρίτη 26 Ιουλίου, ο γιος της Τζένης Καρέζη, Κωνσταντίνος Καζάκος, δημοσίευσε μια από τις πιο αγαπημένες φωτογραφίες της μητέρας του στο Instagram, με τον ίδιο να θυμάται πολύ έντονα την ημέρα, που την είδε για τελευταία φορά, μιας και μετά η ίδια έφυγε από την ζωή. Υπενθυμίζεται ότι η είδηση του θανάτου της ηθοποιού είχε βυθίσει στην θλίψη τους παντες και μάλιστα η αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε ξεσπάσει σε κλάμματα σε δηλώσεις της στον τηλεοπτικό αέρα.
Ο Κωνσταντίνος Καζάκος συνόδευσε την φωτογραφία με την λεζάντα "30 χρόνια", χωρίς να θέλει να πει κάτι άλλο σχετικά με την απώλεια της μητέρας του...
Δείτε παρακάτω την ανάρτησή του:
Ο Κώστας Καζάκος, με τον οποίο και ηθοποιός απέκτησε το γιο της, ήταν ο άνδρας στη ζωή της και η γνωριμία τους το 1967 ήταν καταλυτική, μιας και με αυτόν τον άνθρωπο έζησε για 25 χρόνια συνολικά. Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει η ηθοποιός, είχε αναφέρει για τον σύζυγό της:
"Ναι, αυτή η χρονιά σήμαινε πολλά για μένα. Τότε γνώρισα τον Κώστα. Χρωστάμε και οι δύο αιώνια ευγνωμοσύνη στον Φίνο, γιατί γνωριστήκαμε χάρη στην ταινία του Κοντσέρτο για πολυβόλα, όπου πρωταγωνιστούσαμε.
Θυμάμαι ότι μας γνώρισαν ένα πρωινό που είχαμε γύρισμα στα Ίσθμια. Μόλις είπαμε “χαίρω πολύ”, αισθάνθηκα ένα “κρακ” μέσα μου και είπα: “Α, εδώ είναι, αυτό είναι!”. Το ένστικτό μου μου έλεγε πολλά. Γίναμε αχώριστοι. Παίζαμε τάβλι, κάναμε ατέλειωτες βόλτες, πνευματικές συζητήσεις για ώρες.
Πιστεύω πως μέχρι τότε ζούσα σε μια απόλυτη μοναξιά. Έβγαινα, διασκέδαζα, σπαταλιόμουν σε άσκοπες συζητήσεις και φιλοφρονήσεις, όμως όταν γύριζα σπίτι μου η μοναξιά μου ήταν αφόρητη. Ο Κώστας ήταν ο άνθρωπος που με επηρέασε παντοιοτρόπως, περισσότερο από οποιονδήποτε και οτιδήποτε στη ζωή μου.
Από την ώρα που τον γνώρισα κατάλαβα πόσο σημαντική είναι η προσωπική ζωή του ανθρώπου, ο σύντροφός σου στο σπίτι σου, το παιδί σου, η καριέρα σου. Μέχρι τότε ήταν τα πάντα για μένα το θέατρο".
Διαβάστε επίσης:
.jpg?t=NArtBaxAksav5MZFmW2sjQ)
