Αναστάσης Ροϊλός: «Τα παίρνουμε στο λαιμό μας τα παιδιά μας»
Showbiz

Αναστάσης Ροϊλός: «Τα παίρνουμε στο λαιμό μας τα παιδιά μας»

Ο Αναστάσης Ροϊλός παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη και μεταξύ άλλων μίλησε για το ενδεχόμενο να κάνει οικογένεια αλλά και για το έργο που μετέφρασε.

Στο βιβλίο του σπουδαίου Ιάπωνα δασκάλου του θεάτρου Tadashi Suzuki, Πολιτισμός είναι το σώμα (εκδ. Κείμενα), το οποίο μεταφράσατε, συναντάμε το κεφάλαιο «Ο Ευριπίδης για τη βία». Είδατε τους ήρωες του έργου με άλλα μάτια εξαιτίας του;

Όχι με τρόπους που χρειάζεται να απαριθμήσω, να κατονομάσω, αλλά σίγουρα ναι. Ο,τι μαθαίνεις, σου ανοίγει τον τρόπο σκέψης. Στην παράσταση του Αιμίλιου και του Μανώλη ο Χορός δεν αποτελείται από γυναίκες της πόλης, αφού υπάρχουν και μερικά αγόρια ανάμεσά τους, αλλά από Πολίτες της Κορίνθου. Αυτή ήταν μία από τις λεπτομέρειες που φέρνουν την παράσταση ακόμα πιο κοντά στο σήμερα. Το κοινό εξάλλου, από τότε που γράφτηκαν αυτά τα έργα ως σήμερα, με τον Χορό ταυτίζεται κυρίως. Στα έργα, όπως και στη ζωή, η πρόσληψη είναι το μεγάλο ζήτημα. «Το μεγαλύτερο πρόβλημα στην επικοινωνία των ανθρώπων είναι η ψευδαίσθηση ότι αυτή έχει πραγματοποιηθεί», λέει ο Μπέρναρντ Σω. Κι ενώ ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι πρέπει να έχεις κάνει ολόκληρο σεμινάριο ή έστω να εξηγείς τις σκέψεις σου στο πρόγραμμα για να αντιληφθεί κανείς όλα όσα έχει να σου πει μια παράσταση, παράλληλα έχω την πεποίθηση ότι η τέχνη πρέπει να σου μιλάει κατευθείαν, χωρίς να ξέρεις τίποτα. Αυτό κάνει επιτακτική την ανάγκη να κάνεις αλλαγές στα κατά τα άλλα «ιερά» κείμενα, ώστε να επικοινωνήσουν με το σύγχρονο κοινό σου. Το θέμα είναι τι επιλογές και τι αλλαγές θα κάνεις.

Γι’ αυτό πήγατε στην άλλη άκρη του κόσμου;

Ναι, και για να βρω λόγους να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω.

Βρήκατε;

Πάρα πολλούς. Από τότε που ξεκίνησα να σπουδάζω υποκριτική, δουλεύω ασταμάτητα. Αλλά δεν έβλεπα τον εαυτό μου να συνεχίζει, δεν είχε παγιωθεί μέσα μου ότι αυτό είναι το όνειρό μου. Στην Τόγκα πήγα το 2017, εννέα χρόνια μετά την αποφοίτησή μου. Κι εκεί βρήκα την αυτοπεποίθησή μου και είπα: «Αυτό θέλω να κάνω, αυτό είναι για μένα, κι εγώ είμαι γι’ αυτό».

Μια δήλωση του Μπραντ Πιτ έλεγε: «Είμαι ένα από αυτά τα πλάσματα που μιλούν μέσα από την τέχνη. Θέλω να κάνω τέχνη συνέχεια. Αν δεν ασχολούμαι με την τέχνη, αργοπεθαίνω κατά κάποιον τρόπο». Δεν είναι ακραία αυτή η άποψη;

Δυστυχώς, είναι ακριβώς έτσι. Όταν αφιερώνεις σε κάτι πάρα πολύ χρόνο, σε καθορίζει. Όλη μέρα ασχολούμαστε με τη δουλειά μας. Μελέτη, πρόβα, γύρισμα, παράσταση... Είμαστε ηθοποιοί συνέχεια. Έτσι ξεκινάει το βιβλίο του, Μπροστά στην κάμερα, ο Μάικλ Κέιν: «Εάν θέλεις να γίνεις ηθοποιός αλλά υπό τον όρο ότι αυτό δεν εμποδίζει το καθιερωμένο σου παιχνίδι του γκολφ, τις πολιτικές σου φιλοδοξίες ή τη σεξουαλική σου ζωή, τότε δεν θέλεις πραγματικά να γίνεις ηθοποιός. Το να είσαι ηθοποιός δεν είναι απλώς μια μερική απασχόληση, δεν είναι καν μια μόνιμη εργασία. Είναι κάτι παραπάνω. Είναι ένα μόνιμο πάθος. Μια μονομανία». Συμφωνώ 1.000%.

Δηλαδή δεν υπάρχει διαθεσιμότητα για κάτι άλλο στη ζωή σας, για προσωπική ζωή, για δημιουργία οικογένειας;

Σίγουρα δεν νιώθω έτοιμος για κάτι τέτοιο και δεν είναι θέμα καριέρας, είναι θέμα υπαρξιακό. Όσο πιο γεμάτος σε σχέση με την τέχνη και το επάγγελμά μου θα είμαι όταν φτάσω, αν φτάσω, να κάνω οικογένεια, τόσο πιο ευτυχισμένος θα είμαι κι εγώ και ο άνθρωπος που θα συναντήσω, αλλά και ο άνθρωπος που θα πάρουμε στο λαιμό μας. Γιατί αυτό κάνουμε με τα παιδιά μας. Τα παίρνουμε στο λαιμό μας. Δεν μπορώ να φανταστώ ανθρώπους που είτε πρέπει να λείπουν πάρα πολλές ώρες από το σπίτι, είτε να είναι εκεί και να μελετάνε κλεισμένοι, που να μην παραμελούν τα παιδιά τους. Εκτός αν το κάνει ο ένας γονιός σε βάρος του άλλου.

Τι σκέφτεστε για την αμεσότητα της επικοινωνίας που μας έδωσαν τα social media;

Είναι ένα τεράστιο δώρο της τεχνολογίας, αλλά θέλει διαχείριση. Πρώτα από τον αποστολέα κι έπειτα από τον δέκτη. Ενώ είναι πολύ ωραίο να επικοινωνείς με τους ανθρώπους, γνωστούς και αγνώστους, να μπορεί να σου στείλει κάποιος ένα μήνυμα, υπάρχει ο κίνδυνος μιας πλασματικής εντύπωσης οικειότητας. Σχεδόν παράλληλα ξεκινάει το μεγάλο θέμα της «γνώμης». Γενικά... μέτρον άριστον.

Πηγή: Gala

Διαβάστε επίσης:

©2010-2024 Gossip-tv.gr - All rights reserved