Άρης Λεμπεσόπουλος: Το... «κανιβαλικό» επάγγελμα του ηθοποιού και οι οικονομικές δυσκολίες!

Ο ηθοποιός, φαίνεται να λάτρεψε πριν καν μπει στο καστ της σειράς τον ρόλο του Γεωργίου Παπανδρέου για τον οποίο μιλάει με μεγάλο σεβασμό και θαυμασμό.

Όπως ο ίδιος σημειώνει σε συνέντευξή του: «Εμένα ο Γεώργιος Παπανδρέου μου έκανε χάρη. Πρώτον, γιατί αγάπησα το γιο του και, δεύτερον, γιατί εκεί πάνω στην εφηβεία μου έπαθα εμμονή -δεν ξέρω με ποια αφορμή, ίσως με μια ταινία ή ένα ντοκιμαντέρ που είδα- να ανακαλύψω την περίοδο της Κατοχής, το πριν και το μετά. Με συγκινούσε πολύ εκείνη η εποχή, ακόμα και μουσικά. Μια μέρα μπήκε ο πατέρας μου στο δωμάτιο κι εγώ άκουγα Αττίκ στο πικάπ. Με ρώτησε τι ακούω, απόρησε, έκλεισε την πόρτα και έφυγε. Είχα εμμονή όχι με τους ηγέτες, αλλά με τις ιστορίες των απλών ανθρώπων. Με συγκινούσε πολύ ο αγώνας τους την περίοδο της Κατοχής, τα όνειρά τους, οι θυσίες τους. Πήγαινα σε μέρη όπου έδρασαν, στο Χαϊδάρι, στην Καισαριανή, και προσπαθούσα να ακολουθήσω τα βήματά τους. Γι’ αυτό μού έκανε χάρη ο Γεώργιος Παπανδρέου. Αγάπησα το ρόλο μου στη σειρά και μέσα από αυτόν ζω εκείνη την εποχή».

Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι μέσα από οριακές στιγμές, από ανείπωτες τραγωδίες, βλέπουμε την ουσία της ζωής;

Τις ηρωικές πράξεις τις έκαναν άνθρωποι που δεν είχαν τη σφραγίδα του ήρωα. Μπορεί να ήταν φοβισμένοι άνθρωποι που έκαναν την υπέρβαση με το όνειρο για έναν καλύτερο κόσμο. Αυτό σημάδεψε τη γενιά τους. Κάνω μια παρένθεση εδώ για να αναφερθώ στους παλιούς ηθοποιούς. Αυτοί οι σπουδαίοι καλλιτέχνες ήταν και άνθρωποι της εποχής τους. Βίωσαν καταστροφές, πολέμους, δικτατορίες, εμφυλίους, κατοχές. Εγώ μεγάλωσα σε μια εποχή στην οποία δεν ξέρω κατά πόσον υπήρχαν τέτοια όνειρα.

Εσείς δεν είχατε το όνειρο ενός καλύτερου κόσμου;

Όχι. Δεν με απασχόλησε ο καλύτερος κόσμος. Δεν ξέρω άλλωστε πώς γίνεται καλύτερος ο κόσμος.

Ο πρώτος σας πρωταγωνιστικός ρόλος ήταν στην «Αίθουσα του θρόνου» πριν από 25 χρόνια. Από τότε υπήρξατε πολύ επιλεκτικός τόσο με τις επαγγελματικές επιλογές σας όσο και με τη δημόσια έκθεσή σας. Πώς τα καταφέρατε;

Ενστικτωδώς! Βέβαια, ήρθαν έτσι και οι καταστάσεις. Δεν είχα την απληστία ούτε ήθελα να κάνω πολλά πράγματα. Έκανα μία σειρά και ήθελα να είμαι μόνο εκεί. Δεν μπορούσα να ασχολούμαι με δέκα πράγματα μαζί. Κάποια πράγματα λοιπόν ήρθαν καλύτερα, κάποια άλλα όχι. Μπορεί το επάγγελμα του ηθοποιού να μοιάζει γοητευτικό, όμως το να ψάχνεις για δουλειά δύο φορές το χρόνο είναι και κανιβαλικό, δεν αντέχεται.

Περάσατε οικονομικές δυσκολίες;

Εννοείται! Κάποιες περίοδοι ήταν δύσκολα τα πράγματα.

Πώς το αντιμετωπίσατε;

Δεν ξέρω, με κάποιον τρόπο κάθε φορά. Αυτή η αγωνία όμως δεν σταματά ποτέ. Με την οικονομική κρίση είχα περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια να κάνω τηλεόραση, παρότι την αγαπώ και την πιστεύω.

Πηγή: Hello

Διαβάστε επίσης:

• Φλόγα και άνεμος: Στα γυρίσματα της νέας συναρπαστικής σειράς της ΕΡΤ
• Άρης Λεμπεσόπουλος: «Είμαι η σκιά του Γεωργίου Παπανδρέου»