Καπετανάκος: «Το piano bar που είχαμε ήταν μεγάλη σκλαβιά. Δεν καθίσαμε ποτέ σαν οικογένεια μαζί»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός μίλησε στην Πέννυ Καβέτσου ανοιχτά για τις αγωνίες, τις προκλήσεις αλλά και τις συγκυρίες που διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική του διαδρομή.

Δημήτρης Καπετανάκος: «Είναι “σκλαβιά” η νύχτα, αλλά μου έμαθε να είμαι έντιμος»

Από τα πρώτα λεπτά της κουβέντας, έδειξε τη φυσική του συστολή:
«Είμαι πολύ ντροπαλός, δε μου είναι εύκολο να δίνω συνεντεύξεις. Είναι ένα κομμάτι που δεν το έχω δουλέψει με τον εαυτό μου», εξομολογήθηκε.

Η αμηχανία παραμένει παρούσα ακόμα και σήμερα σε αρκετές περιστάσεις. «Νιώθω αμήχανα όταν πρέπει να μιλήσω σε μια συνέντευξη εκτός πλαισίου της δουλειάς μου», ενώ παραδέχεται πως «είμαι πολύ ντροπαλός στη ζωή μου, ακόμα και πάνω στη σκηνή».

Μέσα από αυτή τη διαρκή εσωτερική ένταση, έχει χτίσει μια στάση ζωής. «Δε θέλω ποτέ να νιώσω άνετος με τον εαυτό μου. Όλο αυτό με κρατά σε εγρήγορση», είπε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια, μίλησε για τα μελλοντικά του σχέδια, αποκαλύπτοντας ότι:
«Θα πρωταγωνιστήσω σε μια σειρά εποχής και στη νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη Σπασμένη Φλέβα».

Με συγκίνηση αναφέρθηκε και στα πρώτα του χρόνια, μεγαλώνοντας μέσα στην καθημερινότητα ενός piano bar:
«Η οικογένειά μου είχε piano bar restaurant, δεν είχαν πού να με αφήσουν και με έπαιρναν μαζί τους με το πορτ μπεμπέ. Μέχρι τα δεκαοκτώ μου χρόνια δούλευα στο piano bar, καθάριζα και σέρβιρα τον κόσμο. Το οικογενειακό μαγαζί εστίασης που είχαμε ήταν μεγάλη σκλαβιά. Δεν καθίσαμε ποτέ σαν οικογένεια όλοι μαζί να φάμε, πάντα κάποιος έλειπε».

Η ζωή του πριν τη σκηνή περιλάμβανε σκληρή εργασία:
«Για δέκα χρόνια, παράλληλα με τη δραματική σχολή, κάθε πρωί ξεφόρτωνα φορτηγά».

Η υποκριτική δεν ήταν αρχικά στα σχέδιά του, ήρθε αναπάντεχα:
«Συνάντησα τυχαία μια φίλη μου στον δρόμο και μου είπε να πάω στη δραματική σχολή που φοιτούσε. Άφησα την προετοιμασία που έκανα για να μπω στη Σχολή Καλών Τεχνών, για να ασχοληθώ με την υποκριτική».

Ωστόσο, η ανασφάλεια δεν έλειψε ούτε όταν έκανε το πρώτο του βήμα στο σανίδι.
«Στην πρώτη μου δουλειά στο θέατρο, ντρεπόμουν να πάω γιατί δεν είχα εμπειρία», εξομολογήθηκε.

Η αυτοκριτική του, διαχρονικά παρούσα:
«Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές μήπως δεν κάνω για τη δουλειά του ηθοποιού – ακόμα το πιστεύω. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να παρατήσω την υποκριτική, αλλά πάντα κάτι γινόταν και ερχόταν μια νέα δουλειά. Ένιωσα πολλές φορές ότι οι δυνατότητές μου στην υποκριτική ήταν περιορισμένες».

Μια ανάμνηση με την Ελένη Ράντου του έχει μείνει ανεξίτηλη:
«Έπαιζα με την Ελένη Ράντου σε μια παράσταση και σκέφτηκα ότι μετά από αυτή τη δουλειά θα ήθελα έτσι να τελειώσει η διαδρομή μου στο θέατρο».

Η τύχη όμως είχε άλλα πλάνα:
«Έκανα δουλειές στον κήπο μου, δεν είχα κλείσει καμία δουλειά για τη νέα σεζόν και χτυπούσε το τηλέφωνό μου επίμονα. Ήταν ο Τάσος Ιορδανίδης που μου πρότεινε δουλειά».

Ο ρόλος του Μασάτο στην επιτυχημένη σειρά Έτερος Εγώ αποτέλεσε σταθμό. «Ήταν ωραίος ο ρόλος του Μασάτο στο Έτερος Εγώ, αλλά δεν τον έκανα μόνος μου – είχα δίπλα μου τον Σωτήρη Τσαφούλια. Είναι πιθανό να σε στιγματίσει ένας ρόλος σαν του Μασάτο που υποδύθηκα στο Έτερος Εγώ».

Κλείνοντας με χιούμορ και ρεαλισμό, ο ηθοποιός ανέφερε:
«Δε μπορείς να αποφύγεις τη δημοσιότητα. Όταν εκτίθεσαι, στα φανάρια μου φωνάζουν “γεια σου Μασάτο”!»

Διαβάστε επίσης:

«Κατάδικός μου»: Για δεύτερη φορά από την Ελένη Ράντου!