Δαδακαρίδης: «Μπορεί κάποιος να το ονομάζει αποτυχία, όμως για μένα αυτή είναι η εξέλιξη»
Γιάννης Μπέζος και Πυγμαλίων Δαδακαρίδης μιλούν για τις «Αινιγματικές Παραλλαγές», για τον σκοπό του θεάτρου, για την έννοια της αποτυχίας, αλλά και για τις μεταξύ τους σχέσεις
Πόσο όμως αλήθεια φοβούνται την αποτυχία και πόσο την έχουν ενοχοποιήσει; Οι δυο τους αποκαλύπτονται με ειλικρίνεια...
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: «Πιο μικρός μόνιμα μου τύχαινε αυτό. Ξοδεύεσαι, αυτοκαταστρέφεσαι και...»
Θέλετε οι θεατές να έρθουν για να δουν την παράσταση ή τον Μπέζο και τον Δαδακαρίδη;
Γ. ΜΠ.: «Μα όλα μαζί θα τα βλέπουν. Όταν ξεκινήσαμε, δεν ήξεραν οι θεατές το έργο. Εμάς ήρθαν να δουν. Όταν όμως τους παγιδεύει - με την καλή έννοια - σε ένα κλίμα τόσο αποκαλυπτικό, είναι φυσικό να κάνει επιτυχία.»
Π. Δ.: «Προϋπάρχει βέβαια και η πρόθεση. Ότι σε κάθε προηγούμενή σου προσπάθεια ήσουν παρών. Ότι δεν καταφεύγεις στην ευκολία σου.»
Δίνετε δηλαδή έναν αγώνα;
Π. Δ.: «Προσωπικά ναι. Και εσείς όμως από την πλευρά σας ως θεατές δίνετε κάθε χρόνο έναν αγώνα με τον εαυτό σας. Είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή ένα έργο τέχνης θα ακουμπήσει διαφορετικά κάποιες χορδές σας. Και θα έχει να κάνει με την εμπειρία, τη διαδρομή, τη γνώση και το θέλω. Εάν θέλετε να είστε παρών σε κάτι. Είναι ξεκάθαρος ο κανόνας. Πρέπει να σας πω ότι έχουμε παίξει γύρω στις 400 φορές αυτή την παράσταση. Στην πρεμιέρα είχαμε την ίδια αγωνία με την πρώτη φορά. Όπως αυτό το ερωτηματικό γεννιέται προσωπικά στον καθένα. Δεν μπορεί να το έχουν όλοι. Πρέπει να θες να σε ξεβολεύει. Να αισθάνεσαι το ρίσκο. Μπορεί κάποιος να το ονομάζει αποτυχία, όμως για μένα αυτή είναι η εξέλιξη. Από την ήττα σίγουρα θα μάθεις κάτι. Την επιτυχία συνήθως δεν την καταλαβαίνεις.»
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: «Με φόβισαν οι λέξεις. Κλονίζομαι και τώρα που το σκέφτομαι»
Ναι, αλλά δεν έχουμε ενοχοποιήσει την αποτυχία;
Π. Δ.: «Εγώ θα ήθελα να μην κρύβω τις αποτυχίες. Η δική μου θεραπεία είναι αυτή. Και όσο νωρίτερα δω και καταλάβω την αποτυχία τόσο καλύτερα θα κοιμηθώ το βράδυ.»
Γ. ΜΠ.: «Το βράδυ όλα αυτά βγαίνουν στο μαξιλάρι και σου σφυρίζουν. Δεν γλιτώνεις.»
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Διαβάστε επίσης:
