Γαλάνη – Τσαλιγοπούλου: Οι αναμνήσεις από το Χάραμα και η νέα συνεργασία

Η ακρίβεια και η αισθητική ευρύτητα της Δήμητρας, η τόλμη και η δυναμική της Ελένης, η ζωντάνια της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας και η παρουσία των μουσικών και στενών συνεργατών τους, του Σπύρου Χατζηκωνσταντίνου και του Σεραφείμ Γιαννακόπουλου, διαμορφώνουν ένα πλαίσιο για να φωτιστούν τα ξεχωριστά στοιχεία που διαμόρφωσαν το μουσικό τους ιδίωμα.

Ελένη Τσαλιγοπούλου: Η μεγάλη απόφαση που πήρε & της άλλαξε τη ζωή

Δήμητρα: Στο «Χάραμα» σκαλίσαμε πολύ τη μνήμη. Ανακαλέσαμε πράγματα που για λίγο είχαν κοιμηθεί, είχαν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Το ίδιο γίνεται και τώρα. Αλλά εδώ πια έχουμε και το καταπληκτικό αποτέλεσμα ότι όλη αυτή η μνήμη -που αποτελείται από το λαϊκό μας κλασικό τραγούδι και την παρά δόση - σήμερα αποτυπώνεται με μοναδικό τρόπο στο νέο ελληνικό τραγούδι. Δεν θέλω να του δώσω όρο, λαϊκό ή οτιδήποτε. Το συγκλονιστικότερο είναι ότι αποτυπώνεται με τον ίδιο βαθύ σεβασμό προς τη γλώσσα μας - που παράγει πολιτισμό. Είναι πάρα πολύ σοβαρό αυτό που γίνεται από αυτούς τους δημιουργούς, από αυτόν τον πυλώνα ανθρώπων, και θέλουμε να το τιμήσουμε φέτος.

Ελένη: Υπάρχει μια βαθιά διαχρονικότητα σε όλο αυτό. Από τη δεκαετία του ’90, από τότε που συναντηθήκαμε με τη Δήμητρα, εκείνη είχε ήδη έναν δικό της κόσμο και αγαπούσε πολύ τον λαϊκό πολιτισμό και τα λαϊκά τραγούδια. Εγώ εκείνη την περίοδο μόλις είχα εμφανιστεί και μαζί με έναν νέο κύκλο δημιουργών είχαμε αρχίσει να διαμορφώνουμε μια νέα τάση γύρω από το έντεχνο λαϊκό τραγούδι. Και τότε γεννήθηκε μια ολόκληρη γενιά - αυτό που λέμε «το έντεχνο», η γενιά του ’90 -, η οποία εξελίχθηκε μέχρι σήμερα. Με απώλειες βέβαια, αλλά δημιούργησε μια πραγματικά ωραία μουσική, μια γενιά που με την τρέλα της κατάφερε να φτάσει σε όλη την Ελλάδα. Ως τραγουδίστρια έγραψα τη δική μου ιστορία με τους συνθέτες τής γενιάς μου, αλλά αγαπάω και πάρα πολλά κομμάτια του ελληνικού τραγουδιού από την παράδοση, τη Σμύρνη, όλη τη σχολή της Ιωνίας, τα λαϊκά τραγούδια, μέχρι και τη σημερινή έντεχνη γραφή.

Δήμητρα: Αυτό που επιχειρώ πάντα είναι να κάνω τις απαραίτητες συνδέσεις και να δίνω την πληροφορία όσο μπορώ, το κοινό να πάρει την πληροφορία, αν δεν την έχει πάρει ότι αυτό που περιγράφουμε η Ελένη και εγώ δεν έχει σταματήσει, όσο αντίξοες και αν είναι οι συνθήκες. Και επιτρέψτε μου, γιατί είμαι και μεγάλης ηλικίας, και να το βλέπω με συγκίνηση. Γιατί συμβαίνουν τόσο πολλά πράγματα για να μας κόψουν τη συνέχεια. Γι’ αυτό το βρίσκω όχι απλώς συγκινητικό αλλά ηρωικό το γεγονός ότι συνεχίζεται με τέτοιο πάθος, με τέτοιον τρόπο. Ότι τα νέα παιδιά ξανακούνε παραδοσιακή μουσική, ακούνε, χορεύουν καλαματιανό. Η παράδοση και η Ελένη είναι ένα σώμα. Συγκροτεί αυτό το σώμα με τον πιο ευγενή τρόπο μέσα από την οπτική της και την αιώνια εφηβεία της - γιατί η Ελένη είναι έφηβη συνεχώς. Είναι τόσο ήσυχη με αυτό που κουβαλάει μέσα της, που αυτό τής επιτρέπει να δοκιμάζεται.

Ελένη: Δήμητρα, σταμάτα λίγο να μιλάς για μένα, γιατί πρέπει να πω εγώ το πιο σημαντικό και πρόκειται για την εξής ιστορία. Θέλω να ξεκινήσω από την αρχή, για να καταλάβεις τι ακριβώς είναι η Δήμητρα Γαλάνη. Όταν συναντηθήκαμε στο «Χάραμα», η Δήμητρα είχε πάντα βαθιά σχέση με το λαϊκό τραγούδι, αν και μέχρι τότε δεν είχε τραγουδήσει πολλά λαϊκά τραγούδια. Μπήκαμε λοιπόν στη διαδικασία να βρούμε μαζί το κατάλληλο ρεπερτόριο, και τη στηρίξαμε όλοι- μια υπέροχη ομάδα μουσικών που την αγαπάμε και τη θαυμάζουμε. Και εκεί ακριβώς ξεκινάει η μαγεία: η Δήμητρα ανοίγει όλο της το είναι. Παρά το λυρικό της ύφος, είναι ένας άνθρωπος που αγαπά και τραγουδά με πάθος, ανοιχτά και έντεχνα, με απόλυτη αυθεντικότητα. Στην αρχή είχε ενδοιασμούς: «Δεν είμαι λαϊκή τραγουδίστρια» μου έλεγε. Κι όμως, βρήκε τον τρόπο να ξεπεράσει κάθε δισταγμό. Δημιούργησε μια νέα μορφή λαϊκής τραγουδίστριας, έξω από τα κλισέ του παραδοσιακού τραγουδιστή, και αυτό την έκανε, από εκείνη τη στιγμή και μετά, αγαπημένη των Ελλήνων

Πηγή Πρόσωπα

Ελένη Τσαλιγοπούλου: «Το λαϊκό τραγούδι καταπονήθηκε... Οι πίστες και τα μαγαζιά ασέλγησαν πάνω του»

Δήμητρα Γαλάνη: «Η μουσική με επανάφερε στη πραγματικότητα, ήταν ένας κεντρικός άξονας σκέψης»

Δήμητρα Γαλάνη: «Δεν έχω με τα λάθη μου κανένα πρόβλημα. Έχω κάνει και τα έχω αγαπήσει»