Μιχάλης Παυλής: «Έμαθα ότι πάσχω από σκλήρυνση κατά πλάκας όταν ήμουν 20 ετών»

Το πρόβλημα της υγείας του όμως τον ανάγκασε να σταματήσει ν' αγωνίζεται. Ωστόσο η δύναμη που έχει είναι μεγάλη και συνεχίζει να κάνει όνειρα για το μέλλον. «Προσπαθώ να ηρεμήσω. Είμαι στο σπίτι, με ανθρώπους της οικογένειας μου. Θέλω να απέχω λίγο, να είμαι μα­κριά από όλα. Είναι νωρίς για να κάνω κάτι άλλο. Βρίσκομαι με τους φίλους μου, βλέπουμε ταινίες, παίζουμε Playstation. Δεν θα το βάλω κάτω με τίποτα! Μία μέρα μετά την ανακοίνωση της αποχώ­ρησης μου, φώναξα γύρω στα πενήντα άτομα στο σπίτι μου κι έκανα μπάρμπεκιου. Ήταν ένα μικρό πάρτι. Είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω εδώ και πολύ καιρό και πιστεύω ότι τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή να το δηλώσω και επί­σημα. Θα μπορούσα να μην έχω ξεκινή­σει την προετοιμασία με την ΑΕΚ το καλοκαίρι, αλλά ήταν δική μου καθαρά η θέληση να προπονούμαι, όπως και δική μου η απόφαση να σταματήσω τώρα. Ήθελα να είμαι ενεργό μέλος της ομάδας μου. Τώρα αποφάσισα να σταματήσω καθαρά για λόγους υγείας, όχι για αγωνιστικούς.' Εχω συνηθίσει στη ζωή μου να μάχομαι και να παλεύω. Απλά στη συγκε­κριμένη φάση της ζωής μου η υγεία είναι πάνω απ' όλα. Φάνηκε κάπως απότομο στους συμπαίκτες μου όταν άκουσαν ότι σταματάω, αλλά μου στάθηκαν πολύ όλοι» εξήγησε ο Μιχάλης Παυλής στο peopleκαι συνέχισε: ««Έμαθα ότι πάσχω από σκλήρυνση κατά πλάκας όταν ήμουν 20 ετών. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα: 5 Μαΐου του 2010. Πήγα να σηκωθώ το πρωί και εμφανίστηκε μια παράλυση, δεν μπορούσα να περπατήσω καλά. Πήγα κανονικά στην προπόνηση, αλλά δεν μπορούσα να πατήσω στα πόδια μου. Γύρισα στο σπίτι χωρίς να ξέρω τι έχω και σκέφτηκα πως θα είναι καλύ­τερα να πάω στο νοσοκομείο και να μείνω μέσα γιατί φοβόμουν. Δεν ένιωθα καλά. Το επόμενο πρωί, μου έκαναν παρακέντηση και φάνηκε ότι υπάρχει τρεις φορές την εβδομάδα και πονούσα πολύ. Πιστεύω ότι περισσότερο είναι θέμα ψυχολογικό. Αν είσαι άνθρωπος με θέληση και πίστη στον εαυτό σου και τον Θεό και το παλέψεις, θα νική­σεις. Αν σε πάρει από κάτω, που θα μπορούσε κάλλιστα να μου έχει συμβεί, απλά κλαις τη μοίρα σου».