Γιώργος Χειμωνέτος: «Έφτασα πολύ κοντά στην τρέλα»

«Ο θάνατος του πατέρα μου στα δεκαεπτά μου. Εκεί ταρακουνήθηκα. Άλλαξα θεώρηση για τη ζωή. Αντιλήφθηκα τι σημαίνει να φεύγει ένας τόσο δικός σου άνθρωπος. Κατάλαβα τι είναι ουσιώδες και τι όχι. Ορισμένοι στεναχωριούνται που χάνουν ένα σπίτι, άλλοι έναν άνθρωπο. Το σπίτι είναι ασήμαντο μπροστά στην απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου», λέει στο περιοδικό Εγώ ενώ σημειώνει πως και με τον θάνατο της μητέρας του ένιωσε το ίδιο. «Απλώς ήμουν πιο μεγάλος, 32 ετών. Η στεναχώρια μου ήταν τεράστια, αλλά έχοντας ήδη βιώσει το θάνατο του πατέρα μου, είχα μέσα μου το μηχανισμό για να το αντιμετωπίσω. Όταν έχασα τον πατέρα μου, ήθελα να γελάσω πολύ. Μου φαινόταν απίστευτο ότι συνέβη. Ακροβατούσα μεταξύ λογικής και παράνοιας. Νομίζω πως επειδή κρατήθηκα, την απέφυγα. Σχεδόν περνούσα τα όρια. Έφτανα πολύ κοντά στην τρέλα», καταλήγει.