Γιάννης Βούρος: «Δεν μου λείπει η πολιτική»

«Δεν μου λείπουν οι ρόλοι, ειδικά στο θέατρο, που φέτος κλείνω 40 χρόνια. Δεν στόχευσα ποτέ σε μεγάλους ρόλους, αλλά σε έργα που ερωτευόμουν. Ακόμα κι αν ήμουν παραγωγός, μπορεί να ανέβαζα ένα έργο που είχε άλλη πρωταγωνίστρια κι εγώ να ήμουν απλός συμπρωταγωνιστής. Δεν ερωτεύτηκα τέτοιους ρόλους. Θα ήθελα το ρόλο ενός ανθρώπου που εφησυχάζει και μπορεί να περάσει μία περίοδο ζωής χωρίς να αγωνιά για κάτι. Θα ήθελα μια περίοδο ζωής που θα μπορούσα να αισθανθώ πιο εξασφαλισμένος απέναντι σε κάτι και κυρίως να μπορέσω να τραβήξω τα πόδια από το γκάζι, αυτό μου λείπει, θέλω να χαλαρώσω και να πω ότι 5 μήνες δεν θα κάνω τίποτα, θα πάω σε μια ακρογιαλιά, θα στήσω ένα τροχόσπιτο, Αυτό δεν το έχω ζήσει ι και μου λείπει» τόνισε στο Λοιπόν.

-Διακοπές δεν έχετε κάνει;

«Ελάχιστες μέρες, όχι εβδομάδες. Ας βρεθεί μία περίοδος που θα πω ότι θα πάρω δύο μαγιά και τρία φανελάκια, τη μηχανή μου...»

-Μόνος;

«Όχι αναγκαστικά.»

-Ποια θα ήταν η επιλεγμένη παρέα;

«Η παρέα που θα διαχειρίζεται και θα σέβεται το χώρο και το χρόνο μου. Μπορεί να είναι συντροφιά φιλενάδας, παιδιού, φίλης ή φίλου, συγγενικού προσώπου.

-Η πολιτική σας λείπει;

«Όχι, δεν μου λείπει η πολιτική, ειδικά έτσι όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, δεν μου λείπει καθόλου. Δεν έχω μετανιώσει.»

-Ποια γεύση σας έχει αφήσει;

«Η γεύση είναι γλυκόπικρη, γιατί έτυχα σε μια περίοδο που δημιουργήθηκε μια ανακατάταξη όλου του πολιτικού σκηνικού και του αξιακού συστήματος της πολιτικής, των στόχων της. Σε προσωπικό επίπεδο γνώρισα ανθρώπους από όλα τα κόμματα που ήταν ανιδιοτελείς εργάτες μέσα στο Κοινοβούλιο. Από την άλλη, γνώρισα ανθρώπους που έβλεπες στο μάτι τους το ίδιον όφελος. Ως κέρδος μπορώ να χαρακτηρίσω την περίοδο αυτή, έβαλα στο δισάκι μου εμπειρίες ψυχής και νου.»