Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος:«Δεν ξέρω τι θα γινόταν ο Κουν αν ζούσε σήμερα και είχε αυτή τη συμπεριφορά»

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος μιλάει για τη νέα παράσταση που σκηνοθετεί, για τη σχέση του με την Έλλη Παπαδημητρίου, για το θέατρο του Νέου Κόσμου, για την εποχή που υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, αλλά με το ίδιο πάθος σχολίασε και την επικαιρότητα.

Γιατί σταμάτησες να παίζεις; Πώς μπαίνει το μικρόβιο της σκηνοθεσίας;

Ως ηθοποιός δεν ένιωθα καλά με τον εαυτό μου. Ψυχολογικά. Αν δεν ήταν το κλίμα καλό και δεν υπήρχε παρέα, δεν μπορούσα να αντέξω. Κλεινόμουν στον εαυτό μου και με επηρέαζε. Δούλευα βέβαια στο θέατρο, έκανα και επιλεκτικά πράγματα στην τηλεόραση, αλλά έκανα και διάφορες δουλειές για να ζω. Δουλεύω από πολύ μικρός και μου αρέσει η δουλειά. Παθαίνω κατάθλιψη να κάθομαι. Όπως όλοι οι ηθοποιοί, έχω περάσει από πολλές δουλειές. Κάποια στιγμή έπαιζα στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας και μου λέει η Κοραλία, γιατί δεν λες στον Κακλέα να κάνεις μια σκηνοθεσία. Έτσι ξεκίνησε η σκηνοθεσία. Για οκτώ χρόνια δούλευα στη φοιτητική εστία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είχα αναλάβει το θεατρικό τμήμα. Εποχή ΠΑΣΟΚ, η πρώτη φάση, που γίνονταν ωραία πράγματα στον χώρο του Πολιτισμού. Υπήρχε η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς που είχε φτιάξει ο Λαλιώτης και' έδωσαν μεγάλη έμφαση σε αυτά. Χρηματοδοτούσαν, για να καταλάβεις, επισκευή βιομηχανικών εγκαταλελειμμένων χώρων για να γίνουν πολιτιστικοί χώροι. Τότε πρωτοασχολούμαι, αλλά δεν ήθελα να προβάλλεται αυτή η ιδιότητα γιατί δεν ένιωθα ακόμα σκηνοθέτης. Ήθελα μόνο τα παιδιά εκεί να αγαπήσουν το θέατρο. Η Κοραλία ήταν εκείνη που μου είπε ότι είμαι καλύτερος ως σκηνοθέτης παρά ως ηθοποιός.

Ως σκηνοθέτης έχει παίξει ρόλο ότι υπήρξες και ηθοποιός στον τρόπο που αντιμετωπίζεις τους ηθοποιούς;

Φυσικά. Αντιμετωπίζω τους ηθοποιούς όπως θα ήθελα να με αντιμετωπίζουν εμένα ως ηθοποιό. Είναι πολύ «ηθοποιοκεντρικός» ο τρόπος που δουλεύω. Πάνω στους ηθοποιούς βασίζεται η δουλειά μου. Δεν έχεις υποπέσει σε πιο εξουσιαστικές συμπεριφορές ως σκηνοθέτης; Όχι, γιατί με ενδιαφέρει να έχω πολύ καλές σχέσεις με τους ηθοποιούς. Έχω πάντα την έγνοια πως πρέπει να είσαι δίπλα στον ηθοποιό και όχι από πάνω του. Η άσκηση βίας προϋποθέτει να είσαι από πάνω του. Έτσι τον εξουσιάζεις. Το να είσαι δίπλα του είναι ο τρόπος για να μπορέσει να ανοίξει. Ακόμα και στη σχολή, γιατί έχω υπάρξει δάσκαλος στη σχολή του Εθνικού, αυτό ήταν αρχή μου. Δεν αντιμετωπίζεις τον ηθοποιό σαν να είναι μαριονέτα σου. Να είσαι δίπλα του να τον στηρίξεις και να βρει τον εαυτό του πρέπει. Κυρίως στις σχολές. Αλλά και στο θέατρο.

Χωράνε, τελικά, αυτές οι συμπεριφορές στην Τέχνη;

Ναι, αλλά λίγο σαν να είναι σκιές από το παρελθόν. Βρικόλακες από το παρελθόν. Τώρα πια δεν χωρούν. Έπαιξε σπουδαίο ρόλο το κίνημα MeToo για να βγουν πράγματα στην επιφάνεια και να καταδικαστούν. Πάντα και παντού υπάρχει εξουσιαστική συμπεριφορά. Όχι από όλους. Δεν ξέρω τι θα γινόταν ο Κουν αν ζούσε σήμερα και είχε αυτή τη συμπεριφορά και την ενέργεια. Δεν ξέρω πώς θα αντιμετωπιζόταν σήμερα. Ήταν «φυσικό» όλο αυτό που έγινε γιατί πατούσε στα κατάλοιπα του παρελθόντος. Σήμερα ευτυχώς γκρεμίζονται και δεν υπάρχουν αυτά τα ιερά τέρατα. Γιατί δεν είναι πάντα μόνο ιερά, είναι και τέρατα.

Πηγή: Αυγή

Διαβάστε επίσης:

• Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος: «Η αγάπη δεν αρκεί, χρειάζεται κατανόηση» (Photos)
• Bαγγέλης Θεοδωρόπουλος: «Έκανα λάθη...»
• Θεοδωρόπουλος: «Νιώθω πολλές φορές το µυαλό µου να καίγεται προσπαθώντας να...»