Πυγμαλιών Δαδακαρίδης: Το Έτερος Εγώ και ο έλεγχος του «εγώ» του

Ολοκληρώθηκε το «Ετερος εγώ»;

«Κατά 90% λέμε ότι κλείνει ο κύκλος. Είναι κάτι που ξεκινήσαμε με τον φίλο μου τον Σωτήρη Τσαφούλια και έχει γίνει τώρα

Ελέγχετε το εγώ σας;

«Συχνά βγαίνει στην επιφάνεια - για λάθος λόγους. Με τα χρόνια μαζεύεται. Δεν συγκρούομαι πια, παλιότερα ήμουν πιο συγκρουσιακός».

Τι σας τραβάει στην ταχύτητα;

«Η αδρεναλίνη. Νομίζω ότι δραπετεύω από τον χρόνο. Από μικρός αγαπούσα τις μηχανές. Οταν από τις υψηλές ταχύτητες πέφτω σε χαμηλότερες, όλα είναι πιο αργά στο μυαλό μου. Καταλαβαίνω έτσι και πώς γίνονται τα πράγματα στο θέατρο, σπουδαίο μάθημα η ταχύτητα.

Η μηχανή, όπως μικρότερος το ποδήλατο, δημιουργεί αυτή την αίσθηση ελευθερίας και ηρεμίας, το αεράκι που σε χτυπάει στο πρόσωπο, και υπενθυμίζει ότι υπάρχουν ακόμα χιλιάδες δρόμοι που δεν έχω δει. Σαν τη θάλασσα, με κάνει να αισθάνομαι πολύ λίγος και ελεύθερος. Στα αδιέξοδα με βοηθάει»

Στο θέατρο αισθάνεστε ελεύθερος;

«Οταν με εμπιστεύονται και με αγαπούν οι άνθρωποι, ναι. Οταν τους εμπιστεύομαι και τους αγαπάω εγώ, ναι. Οταν παίζω; Η απόλυτη ελευθερία. Εκεί το χειροκρότημα είναι σαν ξύπνημα, όχι επιβεβαίωση της - και πράξης. Είναι το τέλος στο παιχνίδι -τώρα σπίτι σου», λέει στο Βήμα