Αλέξανδρος Ρήγας: «Προτιμώ να ζήσω ένα ωραίο παραμύθι από την ωμή αλήθεια»
Ο Αλέξανδρος Ρήγας μίλησε για τη καριέρα και τα όνειρα που είχε όταν ξεκινούσε στον χώρο της υποκριτικής.
“Άλλα είναι εκείνα που αγαπώ, γι αλλού γι αλλού ξεκίνησα”…
Βέβαια, η αλήθεια είναι τα πράγματα που ονειρευόμασταν, πως είναι αυτά που θα μας κάνουν να βαδίσουμε ξανά με χαμόγελο και θα έχει νόημα η περπατησιά μας. Να ξανακοιτάξουμε πως ονειρευόμασταν νέοι. Τί θέλαμε όταν ήμασταν νέοι. Είναι πολύ δύσκολο. Αλλά, όταν ήμασταν νέοι κάναμε χρήση της λέξης όνειρο, στη πιο μεγαλειώδη της μορφή. Τότε τα όνειρα δεν ήταν εκλογικευμένα. Δεν ήταν συστηματοποιημένα. Δεν άντεχαν για λίγο και έπειτα όχι. Τα όνειρα, τότε, δεν είχαν αρχή και τέλος. Η εμπειρία, καλή ή κακή, που σου δίνουν τα χρόνια που περνάνε…Αν μπορούσαμε να την ξανακοιτάξουμε αυτή την εμπειρία, με το μάτι του παιδιού, που ήθελε τα πάντα κι άλλα πράγματα, ίσως, η δική μου γενιά να μη περάσει και φύγει, ως μία ακόμη χαμένη γενιά…Ίσως…
“Όταν δεν μπορείς να γυρίσεις το χρόνο πίσω, γύρνα το κεφάλι μπροστά. Η ζωή μου δίδαξε ότι τίποτα δεν είναι για πάντα, αλλά για όσο κρατήσει. Μη κλαις γιατί τέλειωσε. Γέλα επειδή συνέβη.”….φράση του έργου σας.
Έτσι όπως κάνουμε τη συνέντευξη, Γιώργο, έχω να δηλώσω ότι ο κόσμος θα νομίζει ότι η παράσταση είναι ένα ψυχόδραμα και θα μου τρομάξεις το κοινό! (γέλια) Αυτές είναι οι αισιόδοξες ματιές του Δημήτρη και δικές μου. Μη κλαις γιατί τελείωσε, να χαίρεσαι γιατί συνέβη. Κι αυτό είναι ζωή. Είμαστε εδώ και ζούμε. Αναπνέουμε, κλαίμε, γελάμε, ελπίζουμε, άρα ζούμε. Ότι πέρασε καλώς πέρασε. Αν πρέπει να πληρώσουμε και το λογαριασμό, να το κάνουμε και να αφήσουμε και πουρμπουάρ. Ακόμα κι αν κοστίζει πολύ! Το ζήσαμε. Δεν το ζήσαμε; Τουλάχιστον η δική μου γενιά έζησε και πέντε καλά πράγματα.
Ακόμα και αν αυτά ήταν και ψεύτικα;
Ναι. Ξέρεις η αλήθεια είναι υπερεκτιμημένη αρετή. Όπως και η δημοκρατία. Καμιά φορά, το ψέμα είναι μεγάλη ιστορία. Έχει α@@@δια το ψέμα. Κι ειδικά το φανταχτερό ψέμα, μην το υποτιμάμε. Όταν γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε με παραμύθια. Δεν είναι τυχαίο! Μεγαλώνοντας, ξέρουμε πως τα παραμύθια δεν ισχύουν. Ο καλός πρίγκιπας που ερωτεύτηκε τη κοιμωμένη και αναστήθηκε; Δεν ισχύει! Ο κακός νικιέται πάντα στο τέλος; Όχι! Ο κακός, πολλές φορές, επιβιώνει και επιβιώνει και καλύτερα από τον καλό. Δεν ισχύει ότι άμα είσαι καλό κοριτσάκι δεν θα σε φάει ο κακός ο λύκος. Όχι! Υπάρχουν πολλά καλά κοριτσάκια που τα τρώει ο κακός ο λύκος. Μας λένε ψέματα όταν γεννιόμαστε. Ακόμα και για τον Άη-Βασίλη. Αυτό λοιπόν το ψέμα, μπορεί να είναι χρήσιμο υλικό στη ζωή μας, ακόμα κι όταν ενηλικιωνόμαστε. Πόσες σχέσεις δεν ζήσαμε εν γνώσει μας πως είναι ψεύτικες;! Ξέραμε ότι ήταν κάλπικα τα συναισθήματα και πολλές φορές μπήκαμε μέσα. Και τα ζήσαμε. Και τα χαρήκαμε, ακόμα κι όταν στο πίσω μέρος του μυαλού μας νιώθαμε ότι αυτό δεν είναι. Αλλά, να σου πω κάτι, προσωπικά; Πολλές φορές, έζησα καλύτερα με κάποια ζωτικά μου ψεύδη. Από ότι με πολύ ωμές αλήθειες. Δεν την βαριέμαι, δεν την φοβάμαι την αλήθεια. Ίσως με ψιλοξενερώνει. Ίσως και η δουλειά που κάνω. Η δουλειά μου, Γιώργο, είναι να δολοφονώ την αλήθεια καθημερινά. Τί κάνω; Φτιάχνω ιστορίες, να μπει το κοινό σε ένα φτιαχτό κόσμο, να συγκινηθεί, να γελάσει, να προβληματιστεί. Με ψεύτικα υλικά. Αλλά, τα πέντε λόγια που θα πω στο σανίδι οφείλουν να είναι αληθινά. Με ψυχή. Σε ένα κατασκεύασμα που λέγεται παραμύθι. Το προτιμώ ένα ωραίο παραμύθι, να το ζήσω σε όλα τα επίπεδα. Από την γυμνή ντοκιμαντερίστικη αλήθεια της ζωής.
Πηγή: outnow