Δημοσθένης Παπαδόπουλος: «Η κρίση στο θέατρο που υπάρχει εδώ συμβαίνει και στη Γερμανία»
Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Δημοσθένης Παπαδόπουλος έχει χαρίσει στο ελληνικό κοινό απίστευτες εικόνες αλλά και ερμηνείες, με το μοναδικό του καλλιτεχνικό ταλέντο.
Αν και εργάστηκε ως ηθοποιός στο Γερμανικό θέατρο, η έλλειψη του ήλιου τον οδήγησε πίσω στα πάτρια εδάφη. Πλέον η αξιόλογη πορεία του Δημοσθένη Παπαδόπουλου συνεχίζεται στην Ελλάδα, χαρίζοντας στο ελληνικό κοινό σπουδαίες σκηνοθεσίες και ερμηνείες.
Συνεργάζεστε για το ανέβασμα παράστασης με τη θεατρική ομάδα Contratiempo, η οποία αποτελείται από νέους ηθοποιούς, πολλοί από τους οποίους υπήρξαν και μαθητές σας. Τι βλέπετε στα πρόσωπα αυτών των νέων ηθοποιών;
«Την ελπίδα. Ήδη αυτοί οι νέοι ηθοποιοί κάνουν κάτι επαναστατικό. Ανεβάζουν ένα πολύ δύσκολο κείμενο σε μια παράσταση με 14 ηθοποιούς και σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι ψάχνουν να βρουν κάτι "πιασάρικο" να ανεβάσουν, ώστε να φέρουν κόσμο στο θέατρο. Η έννοια της ομάδας είναι για μένα η βάση για το καλό θέατρο, Μην ξεχνάμε ότι ιστορία θεατρική άφησαν κυρίως οι ομάδες, όπως η ομάδα του Κουν ή του Μιχαηλίδη. Σε μια "εποχή μονάδων" εμείς αποφασίσαμε να λειτουργήσουμε ομαδικά και άκρως δημιουργικά».
Το 2011 αποφασίσατε να φύγετε για τη Γερμανία όπου παραμείνατε οκτώ χρόνια δουλεύοντας ως ηθοποιός. Τι σας έφερε πίσω;
«Η έλλειψη ήλιου».
Είδατε στις σκηνές του Βερολίνου παραστάσεις που σας ταξίδεψαν;
«Το θέατρο περνάει, μεγάλη κρίση στην Ευρώπη, αν όχι και παγκοσμίως. Και είναι φυσικό, αφού το θέατρο είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Η κρίση στο θέατρο που υπάρχει εδώ συμβαίνει και στη Γερμανία. Υπάρχει έλλειψη σύγχρονων θεατρικών συγγραφέων. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότερες γερμανικές σκηνές ανεβάζουν λογοτεχνικά έργα σε θεατρικές διασκευές. Εδώ και αρκετά χρόνια δεν υπάρχει καμία πρωτοπορία στις γερμανικές σκηνές. Αναμασούν μόνο στοιχεία. Παρ' όλα αυτά, είδα κάποιες πολύ σημαντικές παραστάσεις στο Βερολίνο αλλά και στο Αμβούργο. Σε γενικότερο πλαίσιο όμως το γερμανικό θέατρο βρίσκεται καλλιτεχνικά σε κρίση».
Ποια είναι η μεγάλη ασθένεια του ελληνικού θεάτρου;
«Το ότι δεν λειτουργεί ομαδικά. Η κυριαρχία μονάδων. Και η έλλειψη πίστης και πάθους σε έναν καλλιτεχνικό στόχο. Και φυσικά η μη στήριξη του θεάτρου και γενικότερα των τεχνών από την πολιτεία».
Πηγή: TO BHMA
Διαβάστε επίσης:
Δημοσθένης Παπαδόπουλος: Η εξομολόγηση για τη σχέση με τον πατέρα του που δεν περιμέναμε!
Δημοσθένης Παπαδόπουλος: Επέστρεψε και είναι αγνώριστος! Ο ρόλος στον Όρκο, η απουσία και η ηλικία
Δημοσθένης Παπαδόπουλος: «Ποτέ δεν πίστεψα ότι η τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο»
