Φόνσου: «Οι παρτάκηδες νόμιζα πως είναι αυτοί που τους αρέσει το πάρτι»
Η Άννα Φόνσου δεν μπήκε ποτέ σε καλούπια. Είναι το θρυλικό αγοροκόριτσο του ελληνικού κινηματογράφου και έχει διαγράψει μία σημαντική πορεία στα εγχώρια καλλιτεχνικά δρώμενα από τη δεκαετία του ‘60 μέχρι σήμερα.
Η ηθοποιός παραχώρησε συνέντευξη και μίλησε για τον θάνατο, για τους παρτάκηδες αλλά και για τον κορονοϊό.
Ο κόσμος βγήκε καλύτερος από το σκοτάδι του κορονοϊού;
Πολύ ωραία ερώτηση. Είναι πολλά τα χρόνια που πιστεύω πως όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο πρέπει να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, να απαρνηθούμε το εγώ και να γίνουμε εμείς και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Είναι άσχημο και για κάποιον που σκέφτεται τον εαυτό του γιατί η προσφορά σου επιστρέφει καλό για τον εαυτό σου. Νομίζω ότι πρέπει οι άνθρωποι να άλλαξαν με όλο αυτό. Συνειδητοποιήσαμε πόσοι συνάνθρωποί μας κλείστηκαν και δεν είχαν να φάνε, να δουλέψουν, πόσοι ήταν άρρωστοι και δεν είχαν τη δυνατότητα να νοσηλευτούν σε νοσοκομεία. Στα λέω εγώ όλα αυτά που πέρασα μικρή και μεγάλες φτώχειες και έλεγα εγώ όταν θα μεγαλώσω θα γίνω κάτι, εγώ θα εκδικηθώ τους πλούσιους κι εγώ κι εγώ. Είναι πολλά τα χρόνια που το εγώ για εμένα δεν παίζει κανένα ρόλο, τόσο που δεν πάω ούτε στον γιατρό να εξεταστώ. Μπορεί αυτή τη στιγμή να έχω κάτι και να μην το ξέρω. Κατάλαβα ότι δεν βγαίνει με το να σκέφτομαι μονάχα τον εαυτό μου. Πρέπει να σκεφτώ και τους άλλους για τον εαυτό μου. Από τη στιγμή που άρχισα να σκέφτομαι τους άλλους έχει γίνει καλύτερη η ζωή μου.
Ο περισσότερος κόσμος όμως κοιτάζει τον εαυτό του.
Οι παρτάκηδες που λένε. Στην αρχή δεν το κατάλαβα νόμιζα_πω3 είναι αυτοί που τους αρέσει το πάρτι. Το λέω σαν ευχή, αν σκεφτούν και τους άλλους θα πάρουν τη μεγαλύτερη χαρά και αυτό το καλό θα τους επιστραφεί. Δεν θα σκέφτονται κλεισμένοι να παθαίνουν κατάθλιψη και να παίρνουν χαπάκια. Εγώ δεν έχω καιρό να πάθω κατάθλιψη ούτε καιρό να σκεφτώ τον θάνατο. Δουλεύω αρκετά, τις ώρες που είμαι σπίτι διαβάζω ένα βιβλίο, ακούω μουσική και δεν σκέφτομαι τι θα γίνει και πώς θα γίνει.
Επειδή μου είπατε για τον θάνατο, πιστεύετε πως είναι η μετάβαση σε κάτι άλλο;
Για πολλά χρόνια ήθελα να το πιστεύω γιατί σε αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα έχασα τη μητέρα μου, τον πατέρα μου και την αδελφή μου. Ήθελα να πιστεύω ότι είναι κάπου και με προστατεύουν. Δεν θέλω να πιστέψω ότι έχουν φύγει εντελώς και ότι χάνεται ένας άνθρωπος έτσι. Δεν θέλω να το πιστέψω, αρνούμαι.
Πηγή: Λοιπον
Διαβάστε επίσης:
.jpg?t=dI6WPcmZsAUH9TczJKaZcQ)
