Ηλίας Μουλάς: «Κάνεις πολλές δουλειές γιατί δεν βγαίνουν τα λεφτά»
Ο Ηλίας Μουλάς θεωρείται ένας από τους καλύτερους κωμικούς της γενιάς του. Και παρότι επιμένει ότι θα ήθελε να δοκιμαστεί και σε άλλα είδη, οι κωμωδίες είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του πηγαίου χιούμορ του.
Όπως το φετινό «Merde!», που βλέπεται μονορούφι στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Ηλίας Μουλάς: Η καταγωγή, οι σπουδές, η καριέρα και ο ρόλος στο IQ 160

Σε τι είσαι καλός ως ηθοποιός;
Έχω καλή αίσθηση του ρυθμού, μπορώ να προσαρμόζομαι εύκολα αναλόγως του θιάσου, του σκηνοθέτη, και της εκάστοτε αισθητικής, μπορώ να παίξω εξίσου εύκολα σε μεγάλο ανοιχτό θέατρο με επικοινωνία με το κοινό και χιούμορ και γέλιο σε μια πιο εμπορική παράσταση έως να παίξω στην Επίδαυρο στον Χορό. Σε αυτά είμαι καλός. Δεν μπορώ όμως να τραγουδάω. Το κάνω χάλια, και αυτό το έχει όλη μου η οικογένεια. Είναι γνωστό και στο χωριό μας ότι αυτή η οικογένεια δεν το έχει με το τραγούδι.
Κάνεις καθημερινά γυρίσματα για το «IQ160» και σχεδόν κάθε βράδυ παραστάσεις για το «Merde!». Είναι καλλιτεχνική ή βιοποριστική ανάγκη να δουλεύεις τόσο πολύ;
ΗΛ.Μ.: Ωραία ερώτηση αυτή. Σίγουρα στην αρχή της καριέρας μου, όπως και των περισσότερων, ήταν βιοποριστική. Κάνεις πολλές δουλειές γιατί δεν βγαίνουν τα λεφτά. Τώρα πια που είμαι δέκα χρόνια στον χώρο και κάπως έχω ξεκινήσει να αμείβομαι καλύτερα κάνοντας αυτό που κάνω, θα πω ότι είναι καλλιτεχνική, αλλά μέσα σε αυτό υπάρχει και ένα κομμάτι που προσπαθώ να καταπολεμήσω, αυτό της εργασιομανίας. Δουλεύω παραπάνω χωρίς να το έχω και τόση ανάγκη, γιατί έχω έναν φόβο ότι θα μείνω εκτός, ότι θα με ξεχάσουν, άρα θα πρέπει να δηλώσω πάλι «παρών». Με τρομάζει δηλαδή ότι θα μείνω άεργος, το οποίο είναι θεότρελο, κι αυτό συζητάω με τον ψυχοθεραπευτή μου. Και εκείνος μου λέει ότι είναι παράλογο να μην κάτσω να ξεκουραστώ έναν μήνα και να χαρώ λίγο τη ζωή μου.
G.: Δεν χαίρεσαι δηλαδή τη ζωή σου;
Τη χαίρομαι πάρα πολύ δουλεύοντας. Αν δεν είμαι σε διακοπές στο νησί μου, την Ικαρία, όπου το μυαλό μου κάνει ένα κλικ και μου λέει «τώρα είναι καλό να μη δουλεύεις», το να βρίσκομαι στην Αθήνα και να βλέπω τους φίλους και τους γνωστούς μου να τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς κι εγώ να είμαι σε μια ηρεμία, αυτό μέσα μου κλοτσάει, δεν μου πάει καλά. Από την άλλη, είναι φορές που σκέφτομαι ότι, αν δουλεύω συνέχεια, κάποια στιγμή μπορεί να πάθω melt down. Πώς μπορείς να είσαι συνέχεια καλός, αν δεν ξεκουράζεσαι ποτέ; Άρα ο στόχος μου είναι μεγαλώνοντας να δουλεύω λιγότερο και σε πιο ωραίες δουλειές. Όμως, η αλήθεια είναι ότι πλέον μου έρχονται ωραίες δουλειές, κι αυτό με δυσκολεύει περισσότερο να πω «όχι». Μεγάλο δίλημμα.
Πηγή: Gala