Δημήτρης Λάλος: «Την επιτυχία δεν τη “μυρίζεις”, τη συναντάς καμιά φορά τυχαία»
Μια λέξη μόνο θα μπορούσε να περιγράφει με σαφήνεια και ακρίβεια τη στάση που έχει επιλέξει να τηρεί ο Δημήτρης Λάλος. Στην τέχνη του αλλά και στη ζωή. Δωρικότητα.
Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος και πιο αδιάψευστος μάρτυρας γι’ αυτό από τον – σεμνό και νουνεχή – τρόπο που ο ίδιος διαχειρίστηκε την αναγνωρισιμότητα και τη φήμη του, που αμφότερες αυξήθηκαν γεωμετρικά όταν, πριν από λίγα μόλις χρόνια, πέρασε το κατώφλι της τηλεοπτικής μυθοπλασίας και ενσάρκωσε στον απόλυτο βαθμό τον (αντι)ήρωα της διπλανής πόρτας.
Μια νύχτα μόνο: Οι εξελίξεις του νέου επεισοδίου και τα σχόλια για την ερωτική σκηνή Λάλου-Μαριλίτας
Πολλοί απορούν με την απόφαση του αγαπητού ηθοποιού να απόσχει από το θέατρο, την τέχνη δηλαδή που υπηρέτησε με συνέπεια, ειλικρίνεια και σοβαρότητα, και να εστιάσει πλέον την προσοχή και την ενέργειά του στην τηλεόραση. Για τον ίδιο είναι μια πολύ συνειδητή επιλογή. Όχι, ο Λάλος δεν πλανεύτηκε από τις Σειρήνες της τηλεόρασης, ούτε βολεύτηκε στις «ευκολίες» της μικρής οθόνης — άλλωστε για κάθε ρόλο του, είτε θεατρικό είτε τηλεοπτικό, δουλεύει σκληρά, μαθαίνει και μετατοπίζεται. Ο ίδιος λέει πως θα επιστρέφει στη σκηνή όταν θα πονάει επειδή ακριβώς δεν βρίσκεται σε αυτήν.
Τη φετινή τηλεοπτική σεζόν ο Δημήτρης Λάλος υποδύεται, στη νέα σειρά του MEGA «Μια νύχτα μόνο», τον Οδυσσέα Χαριτάκη. Έναν χαρακτήρα που δεν είναι μονοκόμματα «καλός» ή απόλυτα «κακός». Είναι ένας ήρωας που ζει στις λεπτές γκρίζες αποχρώσεις, βαθιά ανθρώπινος, που παλεύει με ηθικά διλήμματα, προσωπικές πληγές και συναισθήματα. Αυτή η νέα του, πολλά υποσχόμενη τηλεοπτική δουλειά, στην οποία συμπρωταγωνιστεί με τη σύντροφο της ζωής του, Μαριλίτα Λαμπροπούλου, ήταν και η αφορμή για τη συνέντευξη με έναν άνθρωπο που επιλέγει να συστήνεται ως «εργάτης της υποκριτικής, πατέρας και πολίτης».
– Τι ήταν εκείνο που σας έκανε να αποδεχτείτε την πρόταση για μια τηλεοπτική σειρά, η οποία φαίνεται εκ προοιμίου ότι θα απασχολήσει το κοινό και θα συζητηθεί; Οι συνθήκες της δουλειάς; Η ιδέα και το σενάριο; Οι απολαβές; Η φιλοδοξία;
«Με κέρδισε ο συνδυασμός ιδέας, ανθρώπων και ρίσκου. Δεν μπαίνω σε μια δουλειά για να συζητηθεί· μπαίνω για να ιδρώσω, να δουλέψω πραγματικά, να βουτήξω στο υποσυνείδητο ενός άλλου ανθρώπου. Οι συνθήκες εργασίας πρέπει να είναι αξιοπρεπείς, οι απολαβές δίκαιες, αλλά το κριτήριο είναι πάντα ένα: θα με αλλάξει αυτός ο ρόλος;»
– Αλήθεια, μπορεί ένας ηθοποιός να γνωρίζει εκ των προτέρων εάν συμμετέχει σε μια δουλειά που θα αρέσει και θα ενδιαφέρει το κοινό; «Μυρίζεται» κανείς την επιτυχία;
«Την επιτυχία δεν τη “μυρίζεις”, τη συναντάς καμιά φορά τυχαία, αφού πρώτα έχεις δουλέψει σαν να μη σε βλέπει κανείς — με υπομονή και αυτοθυσία. Αυτό που “μυρίζεσαι” είναι η αλήθεια στο σετ και η πειθαρχία στη διαδικασία. Τα υπόλοιπα είναι θόρυβος».
– Στο “Μια νύχτα μόνο” υπάρχει ένα θεμελιώδες ηθικό δίλημμα. Πιστεύετε ότι μπορεί κανείς να ταυτιστεί, να συγκινηθεί ή να μπει στη θέση των ηρώων σε μια περίοδο όπου οι ηθικοί κανόνες φαίνεται να έχουν ελαστικοποιηθεί και όπου όλοι έχουμε την αίσθηση ότι τα έχουμε δει, τα έχουμε ακούσει και τα έχουμε κάνει όλα;
«Τα ηθικά διλήμματα δεν εξαφανίστηκαν — τα ζούμε κάθε μέρα, πιο μπερδεμένα. Ο θεατής συγκινείται όταν αναγνωρίζει το κόστος των επιλογών, όχι όταν του κάνεις μάθημα. Θέλω η σειρά να σέβεται τη νοημοσύνη του κόσμου και να αφήνει περιθώριο για αμφιβολία. Χωρίς ηθικολογία, με ανθρωπιά και χώρο για να μπορούμε να ταξιδέψουμε με τη φαντασία μας».
Πηγή: ΒΗΜΑgazino
Διαβάστε επίσης:
