Νίκος Παπανδρέου: «Δεν θα άντεχα στην πολιτική, δεν θα κοιμόμουν»

Σε όλα τα βιβλία σου θα ΄λεγε κανείς ότι υποβόσκει μια διάθεση αυτοψυχανάλυσης,αυτοέκθεσης,αυτοβιογράφησης να το πω..
«Λάθος τίποτα από όσα έχω γράψει δεν είναι βιωματικό. Εγώ είμαι αφηγητής. Παίρνω στοιχεία και τα πλάθω. Και από την άλλη επειδή το έχω ακούσει κι άλλες φορές αυτό, ξέρει κανείς την ζωή μου πριν; Ήταν δίπλα μου για να ξέρει αν είναι αυτοβιογραφία;».
Στο βιβλίο ξεχώρισα σημεία-φράσεις, όπως «ποιος έρωτας δεν είναι γεμάτος ερωτηματικά;» «πώς ξεκινάμε με το “για πάντα” και καταλήγουμε στο “ποτέ”. Όλα αυτά εγώ τα μετέφρασα ως μια στάση ματαιότητας.
«Άκου, είναι πολύ παράλογος ο έρωτας όταν ξεκινάς μάλιστα στη σκέψη ότι αυτό θα είναι παντοτινό. Αυτή είναι η τρέλα του και το μεγαλείο του»
Έρωτας ,πολιτική, οικονομία θέλουν το ρίσκο τους.
«Κυρίως ο έρωτας. Εκεί πρέπει να χάσεις τον εαυτό σου. Και το χειρότερο χωρίς να ξέρεις ποιες θα είναι οι συνέπειες».
Το εξώφυλλο του βιβλίου απεικονίζει μια ματωμένη καρδιά. Πόσο ματωμένη είναι από έρωτα είναι η δική σου καρδιά;
«Έχει περάσει πολλά αλλά συνδέεται και με μια οικογένεια που έχει περάσει πιο πολλά .Άρα αυτά τα δύο δοχεία, το προσωπικό και το οικογενειακό, συνδέονται και είναι δύσκολο να ξεχωρίσω τα δύο πάθη».
Δεν μπορώ να σε φανταστώ να ασχολείσαι με τη εφαρμοσμένη τέχνη της πολιτικής.
«Η αλήθεια είναι ότι είμαι ατίθασο πλάσμα. Δεν θα έμπαινα εύκολα στην πολιτική».
Λες που κάνεις καλά και δεν έχεις ασχοληθεί με την πολιτική;
«Δεν θα άντεχα ψυχολογικά, δεν θα κοιμόμουν. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να λύσω τα προβλήματα. Όσα μπορώ κάθε μέρα. Από αυτή τη θέση. Ξέρω κόσμο, προσπαθώ να βρω δουλειά του ενός του αλλουνού. Ξέρεις πόσοι έχουν ανάγκη;»
Τι χρειάζεται για να ανακαλύψουμε τον έρωτα στον καιρό της κρίσης;
«Ακριβώς ότι και στην πολιτική. Να μάθουμε την αξία της αλληλεγγύης!»
Πηγή:DOWNTOWN