Τες Σπέντζος: Η Ελληνοκαναδή εγγονή του θρυλικού ιδρυτή της Spentzos Films αποκαλύπτεται…
Η Ελληνοκαναδή εγγονή του θρυλικού ιδρυτή της Spentzos Films και κόρη του Αλέξανδρου Σπέντζου συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση από άλλο μονοπάτι.
Αφού έζησε τα πρώτα της χρόνια στην Ελλάδα και προτού καλά-καλά μπει στην εφηβεία, έφυγε για τον Καναδά προκειμένου να κυνηγήσει το όνειρό της. Πριν από λίγες μέρες επέστρεψε στην Ελλάδα για να παραβρεθεί στην πρεμιέρα της νέας της ταινίας. Στο «thema people» μιλά, μεταξύ άλλων, για το ομορφότερο δώρο της ζωής της, τη μηχανή Honda με την οποία ο παππούς της μοίραζε κόπιες ταινιών από αίθουσα σε αίθουσα.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια στην Ελλάδα; «Πάντα ήθελα να είμαι ανεξάρτητη - η επαναστάτρια της οικογένειας. Από μικρή έκανα ποδήλατο BMX, στα 5 μου οδηγούσα ένα μικρό κρος. Στα 9 μου ο μπαμπάς μου που ήταν μηχανόβιος με έμαθε να οδηγώ με ταχύτητες και μου έκανε το ωραιότερο δώρο της ζωής μου, το μηχανάκι του παππού μου. Ηταν μια Honda CB50. Με αυτή τη μηχανή ο παππούς μου πήγαινε τις κόπιες από κινηματογράφο σε κινηματογράφο. Είχα τη μηχανή του παππού και αισθανόμουν σαν μικρή James Dean»
Πότε κατάλαβες το βάρος που φέρει το επώνυμό σου; «Αρκετά νωρίς. Ηξερα ότι το επώνυμό μου θα έκανε πολύ κόσμο να πιστέψει ότι με βοήθησε ο πατέρας μου. Από τότε που ασχολήθηκα με την υποκριτική όλοι μου καταλόγιζαν ότι με βοήθησε ο πατέρας μου. Στην πραγματικότητα, όποιον ρόλο έχω πάρει τον διεκδίκησα με casting, μαθήματα υποκριτικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και πολλή δουλειά»
Εχεις αισθανθεί ποτέ αμήχανα σε casting; «Για παράδειγμα, σου την έχουν πέσει; Ναι, στην Ελλάδα. Μία μέρα πριν από το γύρισμα μου είχαν προτείνει να κάνω ένα project για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί πήγε να απλωθεί χέρι και γύρισε το μάτι μου ανάποδα»
Πότε αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός; «Οταν ήμουν μικρή περίμενα τον πατέρα μου να τελειώσει τη δουλειά του στον κινηματογράφο «Ιντεάλ». Βλέποντας τις ταινίες σε εκείνη την τεράστια οθόνη, κόλλησα το μικρόβιο και ήθελα να μπω μέσα. Από μικρή δοκίμασα την τύχη μου σε διαφημίσεις και άρχισα να αγαπάω τον χώρο του θεάματος»
Πηγή: Πρώτο Θέμα
