Τεό Θεοδωρίδης: «Η επαφή ήταν αυτή που μου έλειψε»

«Ίσως ακουστεί κλισέ να σου πω πως οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν όσα νιώθει όποιος απαλλάσσεται από τα δεσμά του, όμως θεωρώ πως είναι από τις ελάχιστες φορές που αυτό ισχύει. Είναι τόσο ποικίλα και έντονα όσο αντιφατικά. Γαλήνη και σύγχυση, χαρά και λύπη. Βρέθηκα σε μια κατάσταση εγρήγορσης μα και αδράνειας παράλληλα. Εμβρόντητος μπροστά στα ερεθίσματα που προσφέρει η ελευθερία και διστακτικός μπροστά στο εύρος των επιλογών που είχα, προνόμιο που, δυστυχώς, δεν έχουν οι περισσότεροι εκεί μέσα» τόνισε στο People.
-Το πρώτο βράδυ είχες την ανάγκη να ξεδώσεις να πιεις και να χορέψεις μέχρι το πρωί, πράγματα ανθρώπινα που είχες στερηθεί όλο αυτό το διάστημα;
«Όχι, δεν ήταν αυτά που μου έλειψαν. Δεν σκεφτόμουν να χορέψω και να ξενυχτήσω, να ξεδώσω και να πιω, αν και, στην περίπτωση μου, θα πρέπει να είμαστε πιο συγκεκριμένοι με τη λέξη «πιω», γιατί ο καθένας θα μπορούσε να κάνει οποιονδήποτε συνειρμό, (γέλια) Η επαφή ήταν αυτή που μου έλειψε. Το να βρεθώ με δικούς μου ανθρώπους, να αλληλοεπιδρώ συναισθηματικά, να αγγίζω, να με αγγίζουν. Ερεθίσματα που βγάζουν τα συναισθήματα από τον τάφο όπου είχαν θαφτεί, από την ψύξη όπου έμειναν παγωμένα έξι χρόνια Να μιλάμε ασταμάτητα για όλα όσα πέρασαν, ευχάριστο, δυσάρεστα, να κάνουμε συζητήσεις δημιουργικές, με προοπτικές.»