«Πληγώνοντας τον άλλο…»
Όσο περνούν τα χρόνια και σωρεύονται στην ψυχή αρχειοθετημένα γεγονότα και ενθυμήσεις παλιές, τότε αρχίζει ένα σχολαστικό ξεδιάλυμα όλων αυτών, ώστε να ξαναφανούν (για έσχατη ίσως φορά) τα περιττά κι άχρηστα, αλλά και τα πολύτιμα κι αγαπημένα.
Κι εκεί, λοιπόν, στον όλο αυτό σωρό παρατηρείς και κάποιες στιγμές εχθρικής ή άπρεπης συμπεριφοράς, κατά τις οποίες άφησες το στίγμα σου στην ψυχή του άλλου πληγώνοντάς τον με λόγια και απανθρωπία κάποτε.
Ιδίως σε ηλικίες τρυφερές, τότε δηλαδή, που άνοιγαν οι ψυχές να δεχτούν η μια την άλλη με σκοπό τη συνεργασία, τη φιλία, τη συνδρομή.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
.jpg?t=C_9KS83wLVQUKn6HTuBt7g)
