Η πικρία του Βόγλη

Αυτή την απάντηση έδωσε σε καθημερινή εφημερίδα ο Γιάννης Βόγλης με την ιδιότητα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Πάτρας, ενός θεάτρου που τιμά την αχαϊκή πρωτεύουσα με τη δραστηριότητά του και επί των ημερών του καταξιωμένου πρωταγωνιστή και σκηνοθέτη, ο οποίος κατάφερε να νοικοκυρέψει τα οικονομικά του.

Όσο κι αν ο θεατράνθρωπος προσπαθεί να κρύψει την απογοήτευσή του και την πικρία του, τα λεγόμενά του τον διαψεύδουν… «Είμαστε σε αναμονή. Δεν κάνουμε κάτι, γιατί δεν ξέρουμε πού θα πάει η κατάσταση. Δεν είναι καιροί για να ρισκάρεις. Άλλωστε, πολλά από τα φεστιβάλ της χώρας θα κλείσουν. Τι κουράγιο να έχουμε... Περιμένουμε τις εξελίξεις που θα υπάρξουν μετά την κατάθεση του νέου νομοσχεδίου για τα ΔΗΠΕΘΕ, που θα τα διέπει στο εξής και θα αλλάξει το καθεστώς τους» σχολιάζει ο Γιάννης Βόγλης.

Δυόμισι χρόνια στο τιμόνι του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας κατάφερε με τη σύνεσή του να το βγάλει από το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει. «Βρήκαμε ένα χρέος 1.100.000 ευρώ και το φτάσαμε στα 360.000 ευρώ. Χωρίς να δημιουργήσουμε νέα χρέη. Κάναμε σημαντικές παραγωγές και δεν ξανοίχτηκα παραπέρα, και πάντα με ένα 10% μείον, και γέμισε το θέατρο».

Αλλά τι ακριβώς προβληματίζει τον Γιάννη Βόγλη για να αναστείλει τον προγραμματισμό του θεάτρου; Ο ίδιος καταθέτει τον προβληματισμό του: «Παίρναμε μια γενναία επιχορήγηση από τον δήμο Πατρέων, της τάξεως των 1.400.000 ευρώ, που περικόπηκε κατά το ήμισυ, και ένα ποσό συγκριτικά αστείο από το υπουργείο Πολιτισμού. Όταν στην Ελλάδα πάει κάτι καλά, γίνεται κάτι και… Τι να πιστέψεις; Τι να αποφασίσεις; Να ξεκινήσεις κάτι με μεγάλο κόστος ή να ανεβάσεις κάτι εμπορικό; Αλλά και πάλι παίρνεις μεγάλο ρίσκο. Κι αν δεν περπατήσει;»
Πηγή: espresso