Εριέττα Μανούρη: Τα δύσκολα χρόνια στη δραματική & ο νέος ρόλος-πρόκληση στη Μουρμούρα

Η ταλαντούχα ηθοποιός γυρνάει τον χρόνο πίσω και θυμάται τα πρώτα της βήματα σε θέατρο και τηλεόραση, μιλάει για τις σωστές επιλογές που έκανε επαγγελματικά αλλά και για την αγάπη που έχει για τη μαγειρική...

Τι θυμάσαι από το θεατρικό και τηλεοπτικό ντεμπούτο σου;

Και από τα δύο, το συναίσθημα, τη χαρά και την προσμονή για το άγνωστο. Είναι πολύ σπουδαίο να μπαίνεις σε ένα χώρο δίπλα σε έμπειρους, καταξιωμένους ανθρώπους και να αρχίζεις να μαθαίνεις. Τα χρόνια στη δραματική σχολή είναι πολύ δύσκολα και η στιγμή που μπορείς να ξεκινήσεις επιτέλους να δουλεύεις πάνω στο αντικείμενο το οποίο έχεις σπουδάσει είναι πολύ σημαντική. Αυτή η χαρά δεν μου έχει φύγει ακόμη.

Ειδικά στην τηλεόραση, το όνομά σου συνδέθηκε με αξιόλογα και επιτυχημένα σίριαλ.

Δεν ξέρω πώς έγινε αυτό, μάλλον έχω καλό κριτήριο. Απαιτείται μεγάλη προσοχή στο πώς θα επιλέξεις σε ποιες δουλειές θα είσαι. Θεωρώ πως οι επιλογές μου μέχρι τώρα ήταν σωστές. Πάντα έχω ένα προαίσθημα για το πού πρέπει να πάω, κι αυτό με έχει οδηγήσει σε πολύ ωραία μονοπάτια. Ελπίζω να συνεχιστεί.

Η είσοδός σου στο «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» τι είδους πρόκληση είναι για σένα;

Αυτή η τηλεοπτική σειρά σού δημιουργεί την ασφάλεια της συμμετοχής σε κάτι ήδη επιτυχημένο. Έχει τον κόσμο της και έχει αποδείξει τι αξίζει. Αισθάνομαι πως είναι ένα περιβάλλον ασφαλές αλλά και οικείο. Αυτό όμως που με έκανε να πω το ναι ήταν το υποκριτικό κομμάτι. Οι ρόλοι που έχω υποδυθεί στην τηλεόραση ήταν σε δραματικές σειρές. Επομένως, ήθελα πολύ να δοκιμαστώ σε κάτι κωμικό και νομίζω πως δεν υπάρχει ωραιότερη ευκαιρία από μια κωμωδία που προβάλλεται επί δέκα χρόνια με τεράστια επιτυχία. Μόνο θετικά και χωρίς άγχος το βλέπω.

Εκτός δουλειάς, τι τύπος είσαι;

Είμαι τύπος της παρέας. Στο χρόνο που έχω για μένα, μου αρέσει να είμαι με τους φίλους μου. Έχω στιγμές που είμαι μοναχική, αλλά πιστεύω πως δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από τον ποιοτικό χρόνο με φίλους. Μου αρέσει να κάνω δραστηριότητες μαζί τους, όπως να πάμε για μπόουλιγκ, σε λούνα παρκ ή για ηλεκτρονικά παιχνίδια. Τα προτιμώ από το να βγω για ποτό ή καφέ. Ωστόσο αυτό που κυριαρχεί είναι ότι είμαι εργασιομανής - σε υπερβολικό βαθμό θα έλεγα.

Και ως γυναίκα;

Κάνω πολύ απλά πράγματα για μένα. Αν μπορώ να πω ότι κάνω κάτι για τον εαυτό μου, αυτό είναι το μασάζ. Με το χρόνο που περνά, επιβαρύνεται το σώμα μου και το μασάζ με αποφορτίζει και με ηρεμεί πολύ. Αν, πάλι, έχω ένα μικρό πάθος -ή μάλλον δύο-, είναι το φαγητό και τα ρούχα. Αφιερώνω προσωπικό χρόνο στην επιλογή ωραίων εστιατορίων για να τρώω καλό φαγητό.

Μαγειρεύεις;

Πολύ, και με χαλαρώνει. Δεν συνηθίζω το delivery. Αν θέλω να φάω απέξω, το κάνω ως έξοδο σε ένα εστιατόριο ή σε ένα ταβερνάκι. Όχι πως δεν είμαι του junk food -είμαι!-, αλλά προσπαθώ να το αποφεύγω γιατί βλέπω διαφορά στην ενέργεια και την καθημερινότητά μου όταν μαγειρεύω και τρώω σπιτικό φαγητό. Νομίζω πως αν δεν ήμουν ηθοποιός, θα ασχολούμουν με τη μαγειρική ή με το κομμάτι των ρούχων - θα μου άρεσε να είμαι στυλίστρια, για παράδειγμα. Κάτι που έχω σκεφτεί και, για να είμαι ειλικρινής, το σκέφτομαι και το συζητώ πολύ σοβαρά όσο περνούν τα χρόνια είναι να κάνω κάποια στιγμή τα δικά μου ρούχα. Το έχω αφήσει στην άκρη όμως επειδή η υποκριτική είναι η βασική μου προτεραιότητα σε αυτήν τη φάση.

Πηγή: Hello