Γιάννης Μπέζος: «Δεν θέλω να πεθάνω στο σανίδι, είναι λίγο...»

Εσείς μπορείτε να ανοίγετε την πόρτα σε έναν νεότερο, δεν είναι όμως κάτι σύνηθες…

Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε, διότι θα καταλήξουμε σαν κάτι παππούδες που αναμασούν τα παλιά και είναι σαν να ζουν μέσα από τις αναμνήσεις. Δεν πρέπει να γίνει αυτό. Πρέπει να δούμε καινούργιους ανθρώπους, οι οποίοι να έχουν ενδιαφέρον, άποψη, φαντασία και ταλέντο. Και υπάρχουν πολλά τέτοια άτομα.

Γιάννης Μπέζος: «Δεν έχω ανεκπλήρωτο όνειρο. Είμαι πολύ γεμάτος... Αυτό που με απασχολεί όμως...»

Είστε από τους καλλιτέχνες που λένε «θέλω να πεθάνω πάνω στο σανίδι»;

Οχι. Είναι λίγο κλισέ όλα αυτά. Οσο είμαστε δυνατοί, και ψυχικά και πνευματικά, μπορούμε στη δουλειά τη δική μας να είμαστε επαρκείς, ανεξάρτητα από την ηλικία, αν συντρέχουν οι παραπάνω λόγοι. Αλλιώς, είναι πρόβλημα.

Ενώ είστε ένας άνθρωπος με ενσυναίσθηση, όσοι δεν σας γνωρίζουν σχηματίζουν μια εντελώς άλλη άποψη για σας, όπως -ας πούμε- ότι είστε «απότομος». Είναι η άμυνά σας;

Καμία άμυνά μου δεν είναι. Είναι η ιδιοσυγκρασία μου. Δεν φοβάμαι κανέναν για να αμυνθώ. Δεν θέλω να είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι.

Διαβάστε επίσης:

Μπέζος: «Δεν γίνεσαι τυχαία επιτυχημένος. Δεν σε ακολουθεί άλλος επειδή είσαι ομορφόπαιδο»

Δαδακαρίδης: «Μπορεί κάποιος να το ονομάζει αποτυχία, όμως για μένα αυτή είναι η εξέλιξη»

Μπέζος για Χαϊκάλη: «Κλισέ αυτά τα... περί μεγάλου κρεβατιού, λόγια που λέγονται πάνω σε φόρτιση»